In 2007 beloven we elkaar bij de “Clootie Well” in Schotland om binnen 10 jaar terug te keren naar deze mythische plek. Dit najaar is het zover, we gaan terug naar de wensbron in de buurt van Inverness.
Het eerste bezoek aan de Clootie Well bij Munlochy
In 2007 maken we met het gezin een prachtige rondreis van 3 weken door Schotland. De laatste week zitten we in Delny, niet zo ver van Inverness. De Nederlandse eigenaar van onze huisje geeft ons de tip om naar de Clootie Well bij Munlochy te gaan.
Een clootie well is een bedevaartsplek uit de Keltische tijd. Het is bron of een beekje waar een of meerdere bomen bij staan. In die bomen worden kleren of lappen opgehangen. Mensen dopen het kledingstuk in de bron en hangen het daarna op terwijl ze een wens uitspreken of een gebed doen. Meestal heeft die wens of gebed te maken met het thema gezondheid. Er zijn meerdere clootie wells in Engeland en Schotland.
Het klinkt ons interessant in de oren en we gaan op weg richting Munlochy op het Black Isle vlakbij Inverness. Daar aangekomen, belanden we in een vreemde wereld. We parkeren de auto en lopen langs een pad. Het is niet moeilijk te ontdekken waar we heen moeten omdat overal langs de route kleren en lappen in de boom hangen. Bij de wensbron aangekomen, dopen we een paar kindersokjes in het water en hangen die in een boom.
We doen een wens. Ik schreef hierover destijds een artikel in het magazine Samen op Vakantie.
Het is zo’n magische plaats, dat wij ook een paar sokken ophangen in de boom. Binnen 10 jaar, beloven wij elkaar, zullen wij terugkomen naar dit mooie vakantieland Schotland. Wie weet zien we Nessie dan wel! (Bron: Samen op Vakantie, Op zoek naar Nessie. 2007)
Terug bij wensbron, de Clootie Well
Begin 2016 herinner ik onze belofte en we besluiten om dit jaar terug te keren naar Schotland en de Clootie Well. In de herfstvakantie is het zover. We huren een camper en maken een prachtige rondreis door de Highlands van Schotland (zie ook Ieder najaar heeft zijn voordeel)
Aan het eind van deze rondreis komen we in de buurt van Inverness. Ons doel is Munlochy. We vinden de plek terug en parkeren de camper. Ook nu weer wijst de weg zich zelf. Langs een pad met kleren en lappen in de bomen lopen we over een heuveltje. Er is niemand. Ik zie de bron weer en het voelt alsof een missie geslaagd is! We zijn weer terug, we hebben onze belofte waargemaakt.
We kijken rond of we onze kindersokjes nog terug kunnen vinden maar er hangt zoveel dat het onbegonnen werk is. De kinderen zijn inmiddels 9,5 jaar ouder en zijn iets minder onder de indruk dan mijn vrouw en ik. Ze lijken het wel wat spannend of vreemd te vinden. We kijken naar alles wat hier hangt en vragen ons af welke verhalen hier achter schuilen.
Ook dit keer willen we zelf ook iets ophangen. Mijn jongste zoon doopt een paar kindersokken in de wensbron en met elkaar hangen we ze op in een jonge boom. We doen weer een wens maar spreken die nu niet hardop uit.
We nemen ons wel voor om zeker nog een keer terug naar Schotland te keren. Dit was de derde keer dat we in dit fantastische land waren en misschien was het nu wel het mooist. En zo vakantaseren we al weer over onze volgende reis naar Schotland.
Ben jij wel eens bij een magische plek geweest? Wat was je ervaring
Verantwoording
Ik heb dit artikel op eigen initiatief en onder eigen verantwoordelijkheid geschreven. Alle foto’s zijn van mezelf en het copyright berust bij mij. De achtergrondinformatie over een clootie wel is informatie afkomstig van wikipedia.