Actief,  avontuurlijk,  bergsport,  Gezinsvakantie,  outdoor,  Pharos Reizen,  SNP

Vakantaseren in een klimgordel

Dit is de perfecte tijd om te vakantaseren over de volgende zomervakantie. Graag deel ik met jullie onze ervaring van afgelopen zomer, een van de leukste gezinsvakanties die we ooit hebben gehad.

Vooraf
We zijn gewend om op de bonnefooi op vakantie te gaan. Ook deze zomer waren we dat van plan. Toch wilden we zeker weten dat we onze kinderen (14,11 en 8) iets konden bieden dat hen ook zou uitdagen. Met alleen maar wandelen komen we tegenwoordig niet meer weg.

Een paar weken voor ons vertrek, viel mijn aandacht op de zogenaamde multi-activity reis van SNP in de Écrins. Een afwisselende vakantie met tal van outdooractiviteiten die al lang op onze wensenlijst stonden. Aan de Écrins, een prachtig hooggebergtegebied in Zuidoost Frankrijk, had ik goede herinneringen. Net voor we onze dochter kregen, brachten we hier onze laatste bergsportvakantie zonder kinderen door. Een mooie plek om terug te keren, nu met onze kinderen.

Helaas was de week van onze voorkeur al vol maar gelukkig konden we de week erna nog wel boeken.

Crux Outdoor
Half augustus was het zover. Na een heerlijke week in Toscane, reden we camping “Les Allouviers” op. De uitgestrekte bosrijke camping lag langs een paar riviertjes en oogde ondanks het hoogseizoen niet al te vol. We hadden een ingerichte tent geboekt en dat leek na onze week Toscane in 2 kleine tentjes wel een paleisje. Voor het eerst hadden we op een camping ook een koelkast en echt kooktoestel tot onze beschikking.

Rond 16.00 uur verzamelden we bij de tenten van Crux Outdoor. Crux Outdoor is het bedrijf van Jan Willem Herder en zijn vrouw en hij verzorgt dit soort outdoorweken voor onder meer reisorganisatie SNP. Alle 9 gezinnen waren inmiddels gearriveerd. Na het voorstellen, schetste Jan Willem het programma voor de week. We waren voor de activiteiten uiteraard afhankelijk van het weer maar doordat er rekening was gehouden met een paar rustdagen, konden we altijd met dagen schuiven. De groep werd ingedeeld in 2 kleinere groepen op basis van de leeftijd van het jongste kind. Wij belandden in de groep met de jongere kinderen. Vond ik dat erg? Nee eigenlijk niet, want ik vond een aantal dingen al spannend genoeg.

Zondag
De eerste echte dag van het programma was het helaas niet zo geweldig weer. Bij het verzamelpunt bekeken we de weersvooruitzichten voor die dag. Jan Willem en zijn instructeurs besloten dat we een dag later zouden beginnen. Dat bleek een goede keus want in de middag ging het stevig regenen en onweren. Een prima dag om wat rond te toeren en de omgeving te verkennen. Ik herinnerde me een paar mooie Cols van onze vorige vakantie en een paar uur later reden we over de Col d’Izoard, een van de mooiste wegen in de Alpen. Bovenop genoten we van geweldige uitzichten en een tijdelijk droge periode. ’s Avonds maakten we op de camping verder kennis met onze tijdelijke “buren” die ook aan deze week meededen. Het klikte meteen.

Maandag: klimmen en abseilen
De hele nacht regende het maar de volgende dag was het tijdens het ontbijt gelukkig droog. Het besluit luidde dat we zouden gaan klimmen. Maar voor het zover was, moesten we eerst al onze klimmaterialen passen en verzamelen. Met zo’n flinke groep nam dat wel even wat tijd in beslag, het was een goed moment om elkaar wat beter te leren kennen. Daarna gingen we echt op pad. Onze instructeur Folkert wist een erg mooie klimwand en de rit erheen was ook niet verkeerd. Zeker het laatste stuk over onverharde wegen leek op een echte rally. Helaas bleek de wand nog te nat van de vele regen en we moesten op zoek naar een andere wand.  Het was weer een aardig stukje rijden maar uiteindelijk waren we op de plaats van bestemming. Het laatste stukje nog even flink klimmen met alle materialen maar het plekje was het meer dan waard. Een mooie droge wand, in de zon, met een geweldig uitzicht op het Lac de Serre-Poncon, een azuurblauw stuwmeer.

We hadden in een vorig leven wel eens geklommen en ik was benieuwd of ik het zoveel jaar later nog zou kunnen. Na een korte veiligheidsinstructie moesten we aan de bak. Het werd een prachtige middag. Het zonnetje scheen en het lukte iedereen om een mooi stuk te klimmen en daarna weer te abseilen. Ik stond te kijken van het schijnbare gemak waarmee mijn oudste kinderen omhoog gingen. Ook mijn jongste zoon kwam aardig mee. Gelukkig lukte het mij ook om wat hoogtemeters te bereiken. Voldaan gingen we na deze eerste dag terug naar de camping.

Dinsdag: via ferrata
De volgende dag werd ik wakker met spierpijn. Ik moest toch eens wat vaker gaan sporten. Het zonnetje scheen weer volop en ook dit beloofde een mooie dag te worden. Vandaag stond de via ferrata op het programma. Met via ferrata loop en klauter je via allerlei hulpmiddelen langs een bergwand. Je bent altijd gezekerd aan een staalkabel zodat je nooit diep kunt vallen. Ons parkoers bestond uit 2 delen, een redelijk normaal en een pittig stuk. Een voor een gingen we op pad. De instructeurs bleven in de buurt van de kleinsten en hielpen waar nodig een handje. Ik vond het een geweldige ervaring. Onderweg genoot ik van de uitzichten en slikte af en toe even wat weg als ik omlaag keek. Voor de meesten was het de eerste keer, maar iedereen genoot.

Halverwege was er een uitstappunt waar we konden pauzeren. Dit was het punt waarop we moesten beslissen over het pittige vervolg. Uiteindelijk leek het ons beter als ik met mijn jongste zoon zou stoppen. Een andere moeder had voor die dag zichzelf ook al genoeg overwonnen. Ik wist van onze vorige keer nog een mooi plekje voor een versnapering en we reden er heen. Een prachtige rit door het dal op weg naar een van de gletsjers, de Glacier Blanc. Hier hadden we 16 jaar geleden nog een flinke bergwandeling gemaakt, mijn vrouw toen zwanger van onze dochter. Toen we terugkeerden, kwamen de anderen net weer aangelopen. Het pittige traject was geweldig geweest en ook erg spannend. Een extra reden voor mij om nog eens een keer terug te gaan.

Woensdag: raften
Ook op woensdag zagen de voorspellingen er goed uit. Dat kwam perfect uit want we zouden gaan raften. Deze dag zouden de twee groepen samen met alle instructeurs aan de slag gaan. Ook nu moesten we eerst onze materialen verzamelen. Vooral het passen van de neopreen pakken leidde tot grote hilariteit. Probeer maar eens zo’n pak aan te trekken dat voor je gevoel zeker 2 maten te klein is. Uiteindelijk stond er een grote groep teletubbies met zwemvesten. Een deel van de groep reed naar het eindpunt om daar wat auto’s neer te zetten. Met zijn allen opgepropt in 2 auto’s reden we weer terug naar het beginpunt van de rafttocht. Ik had me vooraf erg verheugd op deze dag. Raften stond al jaren op mijn vakantaseren wensenlijstje!

Bij het beginpunt hadden de anderen al geoefend op wat je moest doen als je uit de boot in het ijskoude water zou vallen. Op je rug, knieën gebogen en handen op je borst. Nadat wij dat ook even hadden geprobeerd, gingen we in 4 rafts de rivier op. Het eerste stuk was rustig en onze begeleider vond dat we nog wat meer moesten oefenen. Totaal onverwacht duwde hij mijn oudste zoon uit het raft. We leerden hoe je het beste elkaar weer de boot in kon trekken. Eerst even omlaag duwen en daarna dankzij de opstuwende kracht in 1 keer de boot in trekken.  Natuurlijk vielen de kids daarna om de haverklap uit het raft. Bij de wildere stukken moesten we flink roeien om koers te houden. Het werd daarna een sport om te proberen mensen uit de andere boten te trekken. Sjoerd, onze raftbegeleider, bereidde ons langzaam voor op “Het Gat”. Een spectaculaire plek in de rivier waar het water ineens een flink verval maakt. Gillend en proestend klotsten we er doorheen. Niemand viel eruit. Daarna konden we aan de kant gaan kijken hoe de anderen het deden. Bij de meeste rafts vloog er wel iemand uit. Heerlijk leedvermaak maar het liep allemaal goed af.

 

Na de pauze stapten we weer in de rafts voor het tweede deel. Het was een heerlijke dag. Vol hilariteit en dolle waterpret. Net voor de aankomst, moesten we nog even door een plek in de rivier die de “flipperkast” als bijnaam had. Je kunt je wel voorstellen hoe dat ongeveer ging! Die avond aten we met de hele groep samen. Een gezellige avond.

Donderdag: canyoning
De warmste dag van de week. Wat hadden we geluk met het weer. Tegen deze dag had ik stiekem een beetje opgezien: canyoning. Wat stond me te wachten? Ook vandaag moesten we weer pakken passen, deze neopreen pakken waren nog dikker dan de raftpakken van de dag ervoor. En met alle spullen wandelden we vanaf de parkeerplaats naar het beginpunt van de canyon. Een pittige en dorstig makende wandeling. We sjokten in onze zwemkleding met die pakken op onze rug omhoog  terwijl de zon op ons brandde. Na 3 kwartier doemde gelukkig het beginpunt op. We hesen ons in de teletubbiepakken, bergschoenen aan en gingen op pad. Binnen 10 seconden liepen mijn schoenen vol maar dat mocht de pret niet drukken.

Het werd een van de leukste dingen die ik ooit gedaan heb.  Je loopt door het water, over en langs rotsen langzaam de canyon door. Op sommige plekken moet je abseilen, af en toe toe zelfs door een waterval. Of door smalle tunneltjes kruipen waar je net doorheen past. Ongeveer halverwege kwam het hoogtepunt, een stuk waarbij je echt flink wat meters moest abseilen om verder te kunnen, waarvan het laatste stuk dwars door een waterval. Het betere tsjakkawerk.

Toen we bij het eind van de canyon kwamen, was ik erg blij dat we dit hadden mogen meemaken. Wat een heerlijke dag was het geweest. Ik had voor mezelf ook iets overwonnen!

Vrijdag: afscheid
Helaas alweer de laatste dag van deze geweldige week. Het programma zat er op. ’s avonds zouden we met de hele groep en alle instructeurs een afscheidsetentje hebben in een vlakbij geleden restaurant. De kinderen gingen samen aan de slag om een afscheidsfilmpje en -liedje te maken.

Het afscheidsdiner was een gezellige afsluiting van een fantastische week. De filmpjes en liedjes waarin de instructeurs op de hak werden genomen, waren een daverend succes.

Deze multi-activity week in de Ecrins was wat ons betreft meer dan geslaagd. Ik moest mijn tienerdochter beloven dat we in 2016 weer terug zouden gaan, naar deze camping en met deze instructeurs. Alles klopte in deze vakantieweek; het weer was prima, onze tent was perfect, de begeleiding van Crux was professioneel en vriendelijk en de groep was erg leuk. De combinatie van uitdagende outdoorsporten in een fantastische omgeving gecombineerd met een gezellige groep mensen maakt dat dit een van onze beste vakantieweken ooit is geweest.

Wij vakantaseren al weer volop over een volgende multi-activity week ….

Praktisch
We boekten deze reis via SNP. Wil je zelf ook kijken hoe de reis er uit ziet, het programma van dag tot dag is en wat de kosten zijn per persoon? Klik dan door via deze link: Multi-activity in de Ecrins

Een andere aanbieder van dit soort actieve gezinsvakanties is Pharos Reizen. Ze hebben ook een erg leuk en gevarieerd aanbod voor actieve gezinnen. Klik hier voor het aanbod.

Meer info over Crux Outdoor kun je vinden op hun Facebookpagina Crux Outdoor op facebook

Fotoverantwoording
De foto’s van het raften en canyoning heb ik met toestemming van Crux Outdoor geplaatst. Ik kon op deze dagen helaas geen fotocamera meenemen. De andere foto’s zijn van mezelf.

5 reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.