wadden waddenzee ameland
Wadden

7 x Waddenwee, heimwee naar de Wadden

Ik heb last van Waddenwee, heimwee naar de Wadden. De afgelopen jaren ben ik een aantal keer naar dit unieke stukje Nederland geweest maar dit jaar is het er niet van gekomen. Daarom heb ik nu heimwee, herken je wat ik bedoel? Tijd voor een nostalgische terugblik, 7 x Waddenwee.

De unieke Waddeneilanden

Voor mij zijn de Waddeneilanden een uniek stukje Nederland. Het is niet alleen de de schoonheid van de natuur, of het speciale eilandgevoel maar het komt vooral door de bijzondere herinneringen die ik aan alle eilanden heb. Dit jaar komt het er helaas niet van om weer naar de Wadden te gaan. Daarom heb ik Waddenwee.

Waddenwee

Daar bij de Waddenzee

Ontstaat een nieuw gevoel

Ik noem het Waddenwee

Herken je wat ik bedoel?

1) Ameland, de allereerste keer

Het is maart 1994. Mijn vriendin en ik hebben net ontdekt dat we het leuk vinden om af en toe een paar dagen weg te gaan. Ameland is 1 van onze allereerste bestemmingen. Ik droomde er al jaren van een keer naar de Wadden te gaan en mijn oog valt op een aanbieding van Hotel Nobel in Ballum op Ameland. Het is een sfeervol plekje midden op het eiland. We huren fietsen en rijden daarmee het hele eiland rond. De lentezon zorgt er voor dat we af en toe lekker in het gras kunnen liggen en lentenieren.

ameland

’s Avonds fietsen we naar het strand. Als we over het natte zand lopen, lijkt het alsof er allemaal kleine lichtjes inzitten. Overal waar we lopen, licht het op. Het is een magisch moment. In de bar van Hotel Nobel Ameland maken we kennis met de lokale specialiteit, Nobeltje. Dat is een kruidige borrel die ons goed smaakt na een hele dag buiten zijn. We kopen een fles die ik jaren later bij een verhuizing weer tegenkom, helemaal onder het stof. Tijdens dit eerste bezoek aan Ameland is mijn Waddenwee begonnen denk ik.

wadden waddenzee ameland

2) Met vrienden naar Schiermonnikoog

Het jaar 2000 is een vreemd jaar. Mijn vader overlijdt en kort daarop heb ik een soort burn-out. Toch kan ik genieten van weekendjes weg, met mijn vriendin of vrienden. In de zomer is mijn vriendin zwanger. Ons leven zal flink gaan veranderen. Daarom spreken we af om met goede vrienden nog een keer samen op pad te gaan. We huren een klein huisje op Schiermonnikoog. Het worden een paar hele gezellige dagen. Maar ik realiseer me ook dat we hier niet met zijn vieren zijn maar al een beetje met zijn vijven.

Ik herinner me ons etentje in Hotel Graaf Bernstorff. In die tijd gingen we vaak met onze vrienden echt goed uit eten. Het mocht dan ook wel wat kosten. Ook komt er een ander moment naar boven van dit weekendje. Onze vriendin maakte haar schoenen schoon met een sponsje. Hetzelfde sponsje waarmee we onze afwas moesten doen. Uit bezorgdheid voor ons kindje werd ik hier niet bepaald blij van. Het gevoel van verantwoordelijkheid ervaren voor je kind is hier denk ik ontstaan.

Herinnering aan laatste uitstapje voelt als Waddenwee

Nu terugkijkend, realiseer ik me dat dit de laatste keer is geweest dat we met deze vrienden als stel weg zijn geweest. Nadat onze dochter is geboren, gaan ze uit elkaar. Het waren tot dat moment hele goede vrienden. Toen dat uit elkaar viel, is onze relatie met hen ook veranderd. Ook dat staat voor mij symbool voor Waddenwee.

3) Stayokay Texel

Een flink aantal jaren verder brengt ons naar Texel, december 2013. De aanleiding is een twitteractie. Inmiddels heb ik twitter ontdekt en af en toe help ik bedrijven met leuke acties om aan meer volgers te komen. Stayokay Texel is één van die bedrijven. Als beloning mag ik met mijn gezin een paar dagen doorbrengen in het hostel.

Een paar dagen voor oudjaar reizen we met de trein naar Texel. Nadat we ingecheckt hebben, nemen we de bus en rijden op de bonnefooi naar de vuurtoren aan de Noordkant. Inmiddels hebben we 3 kinderen die dol zijn op dit soort uitstapjes. Het is al donker maar dat maakt het juist spannend. De stralen van de vuurtoren schieten iedere keer over ons heen. In een strandtent vlakbij genieten we van warme chocolademelk. Dan gaan we weer terug om aan te schuiven bij het avondeten in de Stayokay, boerenkoolstamppot met rookworst. Heerlijk.

Woest weer

Als we wakker worden, zien we dat het flink waait maar dat mag de pret niet drukken. We mogen fietsen lenen en verkennen het eiland. Onderweg naar de slufter hebben we de wind mee en we racen richting het Noorden. Uren lopen we door de slufter en genieten van de zilte wind op onze gezichten.

Daarna maken we nog een tussenstop bij Ecomare om de zeehondjes in hun bruine ogen te kijken. Helaas begint het te regenen en we moeten weer terug naar Den Burg voor het avondeten. Inmiddels stormt het en het plenst. Nu hebben we de wind vol van voren. Onze jongste zit in het kinderstoeltje en het is echt ploeteren. Af en toe moeten we afstappen. Ik herinner me nog zo goed het gevoel van voldoening als we eindelijk doodvermoeid en doorweekt weer bij de Stayokay aankomen.

Het is de enige keer dat we met het gezin op de een Waddeneiland verblijven. Na ons verblijf pakken we de trein richting het oosten van het land om oudjaar te vieren bij goede vrienden.

4) Terschelling. Expeditie Noordkaap… met een knipoog.

Brandaris, Terschelling

Mijn eerste ontmoeting met Terschelling vindt plaats in 2016. Inmiddels ben ik via Vakantaseren aan het bloggen. En in het voorjaar ga ik 1 van mijn ideeën in de praktijk brengen. Al jaren vakantaseer ik over een reis naar de Noordkaap. Maar dan ontdek ik dat er ook op Terschelling een Noordkaap is. Zal ik net doen of ik naar de Noordkaap afreis en via mijn tweets en foto’s op Instagram mijn volgers in die waan laten?

Noordkaap, Terschelling, vakantaseren

Landal GreenParks vindt het een leuk idee en ik mag bij hen overnachten in Midsland. (Inmiddels is dit overgegaan in Résidence Terschelling, een wellness Waddenresort). Het wordt één van mijn leukste blogavonturen. Nadat bekend wordt dat ik niet in Noorwegen ben bij de Noordkaap, maar op Terschelling, zijn veel volgers echt verrast. Het artikel dat ik over deze expeditie heb geschreven, vind ik zelf nog steeds 1 van mijn leukste avonturen.

5) De Horizontoer, een varend festival langs de Waddeneilanden

In hetzelfde jaar krijg ik een uitnodiging om mee te gaan met de Horizontoer, een varend festival langs de Waddeneilanden. Daar hoef ik niet lang over na te denken. Samen met 3 andere reisbloggers vaar ik 4 dagen mee op 1 van de artiestenboten. Terwijl de artiesten hun roes uitslapen in de kajuit, maak ik met mijn collega-bloggers leuke uitstapjes op Terschelling en Vlieland. We verzamelen en proeven mosselen en oesters op het Wad, genieten van Cranberrytaart bij Paviljoen de Walvis en maken een geweldige rit met de Vliehorsexpress op Vlieland.

In de avonden genieten we van prachtige intieme concerten van Tim Akkerman en Heavylight. Vooral het laatste concert op Vlieland van Heavylight zal ik nooit meer vergeten. ‘Leave us behind’ roept bij mij altijd een spontaan gevoel van Waddenwee op.

6) Springtij: dromen doe je alleen, dromen waarmaken doe je samen

Springtij, vakantaseren, Terschelling

Begin je de rode draad inmiddels te herkennen? Ik wel. Mijn ervaringen op de Wadden zijn altijd bijzonder en blijven nog lang nagalmen. Die ervaring heb ik ook met Springtij, een duurzaamheidsfestival op Terschelling. Ik word uitgenodigd om in september 2018 als een soort social reporter verslag te doen van dit bijzondere event.

waddenwee, springtij

Al snel voel ik me niet meer een reporter die alles op afstand observeert maar word ik een actieve deelnemer aan dit inspirerende event. De vonk van het Springtij gevoel is ook op mij overgeslagen. Hier zijn een paar honderd mensen bezig om een gezamenlijke droom waar te maken. En daar wil ik graag onderdeel van zijn. Het artikel dat ik over mijn Springtijgevoel maak, geeft dat goed weer.

7) Een bijzonder boshuisje op Vlieland

Mijn laatste Waddenervaring is nog niet zo lang geleden. Vorig jaar had ik behoefte aan een mini-sabbatical en kwam uit op Vlieland bij een bijzonder boshuisje. Waarom Vlieland? Omdat ik in 2016 tijdens de Horizontoer erg onder de indruk van dit Waddeneiland was. Dit smaakte naar meer!

boshuisje, Vlieland, waddenwee

Tiny house Krasser, zo heette het boshuisje, voelde aan als een lekkere warme trui. Comfortabel, knus en warm. Regelmatig denk ik nog terug aan mijn avonden bij de pelletkachel, teruggetrokken in een heerlijke stilte. Overdag ben ik lekker op pad en ’s avonds vind ik de rust waar ik behoefte aan heb. Als ik een keer een boek ga schrijven, ga ik terug naar Krasser of 1 van de andere tiny houses op hetzelfde terrein.

Vlieland, Vliewee, boshuisje

Wat kun je doen aan Waddenwee?

Eigenlijk is er maar 1 manier om iets aan je Waddenwee te doen. En dat is weer teruggaan naar één van de eilanden. Nu ik dit schrijf weet ik zeker dat in 2021 weer een nieuwe bijzondere Waddenervaring ga meemaken. Misschien ga ik wel Wadhoppen, nog een keer naar Springtij of begin ik aan mijn boek.

Heb jij ook last van Waddenwee? Laat het me weten in de reacties hieronder.

Abonneer je op de nieuwsbrief en loot mee voor chocolade V

Wil je op de hoogte blijven van al mijn avonturen, abonneer je dan op mijn maandelijkse nieuwsbrief. Onder de 100 eerste aanmelders, verloot ik een speciale chocolade V! 

* indicates required


In de toekomst meer van dit soort leuke artikelen? Abonneer je op de Vakantaseren Nieuwsbrief

* indicates required


Samenwerking

Voor dit artikel ben ik een samenwerking aangegaan. Alle foto’s in dit artikel zijn van mezelf, behalve de foto’s van Ameland. Die heb ik met toestemming gebruikt.

6 reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.