Tiny houses spreken enorm tot de verbeelding. Ook bij mij. Als ik het nieuwe boek van Monique van Orden ‘Tiny houses living: minder huis, meer leven’ heb gelezen, lijkt het me leuk om een tiny house in het echt te zien. Nog benieuwder ben ik naar de bewoners, waarom kiezen ze voor deze bijzondere woonvorm en wat zijn de voor- en nadelen? Daarom ga ik op de koffie bij Wendy in Noordwijk.
Tiny houses living: minder huis, meer leven
Als het nieuwe boek van Monique van Orden ‘Tiny houses: minder huis, meer leven’ uitkomt, aarzel ik geen moment. Haar vorige boek over tiny houses heb ik met veel plezier gelezen, maar dit boek is nog mooier. Het is tweemaal zo groot zodat de inspirerende foto’s veel beter tot hun recht komen. Er staan ook leuke portretten in van veel verschillende bewoners. En niet onbelangrijk, het boek staat vol praktische en inspirerende tips voor iedereen die stiekem droomt van een tiny house. Daar schaar ik mijzelf inmiddels ook onder.
Wat is een tiny house?
Monique van Orden begint haar boek met een definitie. Een tiny house is volgens haar ‘een nieuwe woonvorm met een duidelijke, onderliggende filosofie. Het is een kleine, volwaardige en vrijstaande woning met een vloeroppervlak van maximaal 50 vierkante meter, met een zo klein mogelijke ecologisch voetafdruk. In een tiny house wordt permanent gewoond en het is dus niet bedoeld als recreatiewoning.’ (Bron: ‘Tiny houses living: minder huis, meer leven’)
Dat laatste vind ik dan wel weer een beetje jammer, want ik zou best graag een verplaatsbaar tiny house hebben als tweede woning. Zodat we om de paar jaar kunnen verkassen van het ene mooie natuurgebied naar het andere.
Monique onderscheidt in haar boek twee soorten. Verplaatsbare tiny houses zijn veelal gebouwd op wielen en staan vaak op braakliggende terreinen met als doel hier tijdelijk te wonen. Niet verplaatsbare tiny houses hebben een vaste fundering en staan op een locatie waar ze permanent kunnen blijven staan.
Tiny house in Noordwijk
Na het lezen van dit boek, ben ik toch wel benieuwd hoe zo’n tiny house er in het echt uitziet. Een van de foto’s uit het boek spreekt me in het bijzonder aan: een tiny house tegen een bosrand met een groot wuivend grasveld voor de deur. Via de schrijfster Monique kom ik in contact met eigenaresse Wendy. Mevrouw Vakantaseren en ik zijn van harte welkom in haar tiny house in Noordwijk.
Als we op een zonnige vrijdag aan komen rijden, zien we hem al in de verte staan. Het ziet er inmiddels wel anders uit dan in het boek. Het wuivende grasveld is veranderd in een braakliggend bouwterrein. Naast dit stuk bouwgrond prijkt een nieuwbouwwijk. Vermoedelijk is dit ook de nabije toekomst voor de voortuin van Wendy.
Schapen in de voortuin
Bij het tiny house is niemand aanwezig, maar in de verte komt iemand aanlopen. Dat is Wendy. Ze is even op bezoek geweest bij de herder die verderop met zijn kudde schapen aan het werk is. Schapen in je voortuin, wie kan dat zeggen?
‘Willen jullie koffie?’ Zeker willen we dat. Wendy opent de terrasdeuren en we gaan lekker met onze koffie in het zonnetje zitten.
‘Alleen staan is wel heel relaxed’
Voor Wendy en haar vriend Tim is dit inmiddels al de vierde plek. Hier wonen ze nu 1 jaar en eerder woonden ze op andere plekken in Noordwijk. Midden in het dorp, samen met anderen en nu hier alleen op een braakliggend bouwterrein. Dit tiny house hebben ze al 3 jaar. Wendy vindt dit de fijnste plek tot nu toe. Het alleen staan is voor haar absoluut geen probleem. Sterker ze nog, ze vindt dat juist heel relaxed.
Deze plek hebben ze niet zonder slag of stoot gekregen. Dat is meteen een les voor geïnteresseerden. Als je in een tiny house wilt wonen, moet je zeer vasthoudend zijn. Vooral richting gemeentes. Die hebben moeite met tiny houses want het past eigenlijk niet goed binnen de regeltjes. Uiteindelijk is het Wendy en Tim gelukt om via de gemeente in contact te komen met de projectontwikkelaar van dit terrein. En die stond er meteen positief tegenover dat ze hier tijdelijk zouden gaan wonen, omdat hij al eerder goede ervaringen had met tiny houses.
Toeval of niet, op het moment dat we aan de koffie zitten, komt de projectontwikkelaar langs met een paar andere mensen. Die willen ook graag even binnen kijken. Ze komen op mij over als enthousiaste mensen waarmee Wendy inmiddels een goede relatie heeft opgebouwd. Maar uiteindelijk moeten Wendy en Tim ook weer gaan verkassen, want over 2 jaar komen hier nieuwbouwwoningen te staan.
Tiny house zelf ontworpen en gebouwd
Wendy vertelt dat ze niet zozeer uit principe in een tiny house terecht zijn gekomen. Toen ze Tim leerde kennen, woonde die in een garage en toen ze bij hem introk, ontdekte ze dat kleiner wonen eigenlijk heel prettig is. Meer heb je niet nodig.
Hun tiny house op wielen hebben ze helemaal zelf ontworpen en gebouwd. Ze hebben daarbij veel hulp gekregen van vrienden. Daar hebben ze ongeveer een jaar over gedaan. ‘Ik denk dat het goed is dat we verliefd waren toen we aan ‘t bouwen waren’, bekent Wendy. Want het geeft ook wel de nodige spanning uiteraard.
Als ze het opnieuw moesten ontwerpen, zouden ze eigenlijk maar 1 ding veranderen: de afvoer van de toilet. Die loopt nu langs de voorkant naar buiten. Een beetje gênant als je met bezoek op het terras zit en iemand moet naar de wc.
Als we de koffie op hebben, krijgen we een rondleiding. Ik zal het maar meteen bekennen, ik ben onder de indruk van dit prachtige tiny house en de vindingrijkheid en het vernuft waarmee het is ontworpen en gebouwd.
In tegenstelling tot veel andere tiny houses, zit de slaapkamer hier onderin. Daar hangt ook een flinke tv. Via een schuifdeur kun je de ruimte afsluiten dus dit is ook een ideale plek om je even terug te trekken als je daar behoefte aan hebt.
Voor de bergruimte hebben Wendy en Tim allerlei slimme oplossingen bedacht. Natuurlijk hebben ze flink moeten opruimen voordat ze hier introkken, maar toch valt het me alles mee hoeveel ruimte ze nog hebben voor allerlei spullen. In totaal meet deze tiny house 21 vierkante meter woonoppervlakte.
Helemaal off-grid
Wendy en Tim leven helemaal off-grid. Dat betekent dat ze niet op het gas, water, elektriciteit of riolering zitten aangesloten. Maar hoe doe je dat dan? Ze vangen het regenwater op in een grote watertank achter de woning. Stroom krijgen ze via zonnepanelen op het dak en ze koken en verwarmen op gas via een grote gasfles.
Ze zitten dus ook niet op de riolering aangesloten. Maar hoe gaat het dan met de wc? Ze hebben een speciale composttoilet met gescheiden systemen voor de grote en kleine boodschap. Een keer in de zoveel tijd moeten ze even een emmertje legen in de compostbak. Daar wen je snel genoeg aan. En al het grijze afvalwater wordt gezuiverd via een speciale installatie.
Off-grid betekent ook dat je afhankelijk bent van de elementen. Als je in de winter niet zuinig bent met stroom, is de accu zo leeg. Nu het al weken zonnig is, staat de accu op 100%. En voor het water ben je afhankelijk van de regen. Op het moment dat wij langskomen, heeft het al een tijdje niet geregend. Als het afgelopen week eindelijk weer eens regent, denk ik meteen: fijn voor Wendy en Tim, kunnen ze weer douchen!
Belangrijkste voordelen
Als ik Wendy vraag wat de belangrijkste voordelen zijn van het wonen in een tiny house, hoeft ze niet lang na te denken. De lage kosten zijn zeker een belangrijk voordeel. Ze houden allebei van reizen en daar blijft door de lage woonlasten veel meer geld voor over. Dit tiny house kostte 60.000 euro om te bouwen. Vergelijk dat maar eens met een hypotheek van een klein rijtjeshuis!
Jaloersmakende kleine rugzakjes
Over dat reizen gesproken, Wendy laat ons zien met welke rugzakjes zij en Tim op reis gaan, ook voor langere reizen. Het is jaloersmakend. Past daar echt alles in? Je moest ons eens zien als we een weekendje naar een vakantiehuisje gaan, laat staan een verre reis. Dan hebben we per persoon al meer bij dan die rugzakken samen. ‘Tiny travel’ is ook iets dat ik kan leren van Wendy!
‘Ik vind het supervet dat ‘t kan’
Een ander groot voordeel is natuurlijk de vrijheid. Vrijheid doordat je heel veel ruimte hebt om je heen. Je leeft veel meer buiten, op de veranda en in je ‘voortuin’. Dit is ook meteen de lievelingsplek van Wendy, hier op het terrasje. Mevrouw Vakantaseren en ik herkennen dat gevoel meteen, hier buiten in het zonnetje, zittend op de trap, genietend van een lekker bakkie koffie en het weidse uitzicht.
En je krijgt ook vrijheid doordat je veel minder spullen hebt, je bent veel minder met bezit bezig. Je ontdekt als je moet gaan opruimen hoeveel prullen je eigenlijk gedurende je leven bewaart. En veel spullen kun je ook gewoon lenen, denk bijvoorbeeld aan tuingereedschap dat je maar een paar keer per jaar nodig hebt. Een Boeddhabeeld dat ze van haar moeder had gekregen, leverde een dilemma op. Deze was eigenlijk te groot en zwaar om mee te nemen. Totdat ze van een vriendin hoorde dat die op zoek was naar precies zo’n beeld. Wendy besloot haar vriendin de boeddha cadeau te doen. Als ze daar nu op bezoek gaat, kan ze hem toch nog zien. Een slimme oplossing.
Wendy vindt het ook waardevol dat ze op deze manier best duurzaam leven, al was dat niet perse de motivatie om dit te gaan doen. ‘Ik vind het gewoon supervet dat het kan!’
En niet onbelangrijk, je bent veel minder tijd kwijt aan onderhoud. Poetsen is zo gebeurd dus dat levert een flinke tijdsbesparing om. Dit laatste voordeel spreekt mij en mevrouw Vakantaseren ook wel aan. We hebben een enorme hekel aan poetsen en opruimen.
Over dat opruimen gesproken, het valt ons op dat het hier zo netjes is. Ook daar heeft Wendy een aardige eyeopener voor mij, het kost net zoveel tijd om een trui die je niet meer nodig hebt even in de kast te leggen als op tafel, want alles is heel dichtbij. Tja, zo had ik er nog niet naar gekeken.
Er zijn natuurlijk ook nadelen
Natuurlijk, er zitten ook nadelen aan een tiny house. Toch moet Wendy best wel even nadenken over deze vraag. Maar als ik aandring, zegt ze dat het toch wel soms lastig is dat het off-grid leven met zich meebrengt dat je afhankelijk bent van water en stroom. En dat dit soms gewoon op is! Een ander belangrijk nadeel is de onzekerheid dat ze geen vaste plek hebben. Ze mogen hier nog 2 jaar blijven wonen, maar moeten dan toch echt het tiny house gaan verplaatsen. En nu met corona is het toch ook wel lastig dat je vooral in de winter niet echt een feest kunt geven of met groepen vrienden kunt afspreken als het buiten te koud is. Dat geldt eigenlijk voor ons allemaal nu.
Claustrofobisch bij aanhoudende regen?
Word je niet claustrofobisch bij aanhoudende regen, vroeg een van mijn lezers me eerder. Daar is Wendy heel duidelijk in. Voor haar is het wonen bij regen in een tiny house niet anders dan in een gewoon huis. ‘Het is ons huis.’ Ze geeft wel toe dat je ruzies waarschijnlijk veel sneller oplost, je moet wel. En als je behoefte hebt om even op jezelf te zijn, kun je je altijd terugtrekken in de slaapkamer.
Over 5 jaar
We zitten al anderhalf uur gezellig te kletsen en het wordt tijd voor een allerlaatste vraag. Waar zie je jezelf over 5 jaar? Daar hoeft ze niet lang over na te denken. ‘Over 5 jaar wonen we in Noordwijk, in een permanent tiny house met fundering die we zelf ontwerpen en bouwen. Bij voorkeur een mooie plek, alleenstaand in de duinen.’ Hopelijk lukt het Wendy en Tim om hun ultieme tiny house droom waar te maken.
Of dat lukt, kun je zelf volgen op hun eigen site Noordwijk-klein.
Koffietafelboek ‘Tiny house living: Minder huis, meer leven’
Ben jij op zoek naar inspiratie voor een gelukkiger leven op minder vierkante meters, dan is het nieuwe boek ‘Tiny houses living: Minder huis, meer leven’ van Monique van Orden echt een aanrader. Dit is het koffietafelexemplaar onder de tiny house boeken. Met mooie foto’s en inspirerende verhalen.
Monique laat veel tiny house bewoners aan het woord en aan de hand van hun verhalen krijg je goed inzicht in allerlei praktische keuzes die ze hebben gemaakt voor koken, badderen en slapen. Een droom delen ze met elkaar: minder huis, meer leven. Via dit boek maak je kennis met tiny house living!
Het boek is verkrijgbaar bij Bol.com. Dat geldt ook voor haar eerste boek over tiny houses.
Samenwerking
Het copyright voor alle foto’s in dit artikel berust bij mij. In dit artikel staat een affiliate link. Als jij via die link een boek bestelt, krijg ik daar een kleine provisie voor. Het mooie is dat het jou niets extra’s kost en mij wat extra inkomsten voor de onkosten van mijn website oplevert. De eindredactie van dit artikel is in handen van Astrid van Unen, van U-producties.
