Altijd als de zomertijd ingegaan is, denk ik aan ‘zomaartijd’. Zomaartijd is tijd voor jezelf, alle tijd om te doen waar je zin in hebt. Zonder aanleiding. Zomaar dus. Als mevrouw Vakantaseren een cursus heeft in Dieren, is dat een mooie aanleiding voor mij om met haar mee te gaan en een paar dagen door te brengen op de Veluwezoom. Zomaar.
Alles is gereserveerd
Als ik mevrouw Vakantaseren ‘s morgens vroeg bij haar trainingslocatie heb afgezet, maak ik een praatje met de dame van de koffie. ‘Heeft u nog een goede tip voor mij wat ik kan doen in de buurt van de Veluwezoom?’ Ze adviseert me om een e-scooter te huren bij het bezoekerscentrum en daarmee het gebied te gaan verkennen. Dat lijkt me inderdaad heel erg leuk om eens te doen.
Het is nog redelijk vroeg als ik bij het bezoekerscentrum aankom. Het zonnetje schijnt gelukkig al en dit lijkt me een perfecte dag om te gaan roadtrippen over de Veluwezoom. Bij de verhuurlocatie achter het bezoekerscentrum ben ik de allereerste en ik zie heel wat elektrische scooters staan. Dit wordt leuk!
Niet dus. Alles is gereserveerd. Het is namelijk Hemelvaartsdag. ‘Heeft u dan nog een fiets, mountainbike, step, eenwieler, wat dan ook, voor mij?’ Nee, echt alles is gereserveerd. Maar ik kan er voor morgen eentje reserveren.
Wandelroute Herikhuizen
Geen roadtrip in spijkerbroek op de e-scooter dus vandaag. Geen nood, het is zo’n mooi gebied dat ik ga wandelen. Ik ben hier vaker geweest en kies een route die ik nog niet eerder heb gelopen. Het blijkt een goede keuze, want inmiddels is het al een stuk drukker geworden, maar op mijn witte wandeling kom ik niet zoveel mensen tegen. Net voor uitzichtpunt Herikhuizen ontmoet ik een paar wilde Konikpaarden. Die had ik hier nog niet eerder gezien.
Ik beklim een bijzondere trap en bovenop het uitzichtpunt geniet ik van de Veluwezoom. Dit is en blijft een van mijn favoriete natuurgebieden in Nederland.
In augustus als de hei in bloei staat, is het hier helemaal fantastisch volgens mij. Op het bankje geniet ik van de zon en zie ik de nodige wandelaars voorbij lopen. Wat een heerlijke zomaartijd heb ik vandaag!
Even later onderweg ontmoet ik een paar luie Schotse Hooglanders. Normaal blijf ik altijd op gepaste afstand, maar deze liggen er zo relaxed bij dat ik iets dichterbij durf te komen om een foto te maken. Ze blokkeren de weg maar ik pas wel goed op om ze weg te jagen. Volgens mij hebben ze ook zomaartijd vandaag…
Drukte bij de Posbank op de Veluwezoom
Na anderhalf uur sta ik weer terug bij mijn auto. Het is nog te vroeg om naar de camping te gaan, dus ik besluit nog een rondje langs de Veluwezoom te rijden. Onderweg haal ik heel wat fietsers in die de Posbank beklimmen. Daar aangekomen probeer ik een parkeerplekje te vinden, maar inmiddels is de parking al helemaal volgelopen. Het is mij hier veel te druk geworden, dus ik rijd verder. Ik besluit om even een tussenstop te maken bij Buitenplaats Beekhuizen waar we vorig jaar in de zomervakantie een weekje in een safaritent hebben gezeten.
Ook daar is het een drukte van jewelste want mensen kunnen vanwege het Hemelvaartsweekend al op donderdag inchecken. Ik slenter op m’n gemak even naar ‘onze safaritent’ en vraag aan de huidige bewoonster of ik een foto mag maken. Leuk om mijn kinderen mee te verrassen in onze family-app. Iets verderop zie ik dat ze met iets heel moois bezig zijn, ze bouwen nieuwe forest cabins. Wauw, daar zie ik mezelf wel zitten. Ik begin spontaan te vakantaseren over een nieuw bezoek aan Buitenplaats Beekhuizen deze zomer.
Mini-camping ‘t Hofke
Het is inmiddels een uur of 1. Mooie tijd om de tent op te gaan zetten. Aan de overkant van de IJssel bij Olbergen heb ik een plekje gereserveerd bij mini-camping ‘t Hofke. Het is een leuke kleine camping achter een dijk. Ik heb het allerlaatste plekje maar toch oogt het niet heel druk. Op m’n gemak zet ik ons tentje op. En daarna maak ik een kop thee en zit ik lekker in ‘t zonnetje te genieten.
Naast me zie ik twee vrouwen worstelen met duct tape. Ze blijken de afgelopen nacht last te hebben gehad van een lekkage in hun nieuwe oude Kipcaravan. Ze proberen de naden te dichten maar dat lijkt onbegonnen werk. Aangezien ik een extra grondzeil bij me heb, bied ik aan om dat erover heen te spannen. Dankbaar gaan ze op mijn aanbod in en met zijn drieën bevestigen we het grondzeil dat voor nu verder gaat als plafondzeil.
Het kleinste stadje Bronkhorst
Op weg naar de camping zag ik op de borden Bronkhorst staan. Dit is naar eigen zeggen het kleinste stadje van Nederland. Dat moet ik een keer zien. Ik parkeer de auto net buiten de bebouwde kom en wandel door de oude kern. De terrassen zijn allemaal goed gevuld, dit is een topdag voor de horeca. Voor ik het weet, ben ik het kleinste stadje al weer uit en loop ik een heuvel op. Hier stond vroeger een belangrijk kasteel. Daar is weinig meer van over, alleen een maquette. Verderop loop ik de dijk op en kom bij een mooi oud gemaal. Het blijkt een museum, het Kunstgemaal, en ik bezoek er een mooie fototentoonstelling. Eindelijk weer eens een museum in na vele maanden!
Terug in Bronkhorst ontdek ik meer plekken waar je kunst kunt zien. In een oude kerk is een expositie met mooie schilderijen en in de pittoreske straatjes zijn diverse galerieën geopend. Ik sluit mijn bezoek aan dit charmante stadje af met een lekkere caffe macchiato.
Dreigend onweer
Terug in Dieren doe ik alvast boodschappen. We moeten voor 6 uur het laatste veerpontje in Dieren naar Olbergen halen anders moeten we een heel end omrijden. Rond 5 uur pik ik mevrouw Vakantaseren op en we rijden samen terug naar onze camping. Ondanks de voorspelling van regen, is het nog steeds zonnig als we daar aankomen. We koken een simpele maaltijd en maken uitgebreid kennis met een van de eigenaressen die met een stoeltje erbij de inschrijving komt regelen.
Na het eten maken we een wandeling over de dijk. Een stuk verderop ligt een vakantiepark met mooie waterlodges. In mijn gedachten maak ik een aantekening om dat park eens op te zoeken. Als we teruglopen, is de lucht inmiddels behoorlijk dreigend geworden. Er komt onweer aan, maar het lijkt aan de andere kant van de IJssel te blijven. Echter, op het moment dat we de dijk weer afdalen naar de camping, begint het keihard te waaien en voelen we de eerste druppels. Gelukkig valt de bui mee, maar het is intussen wel flink afgekoeld.
Terug op de camping maken we een praatje met de vriendinnen van de nieuwe oude Kipcaravan. Het zijn superaardige mensen. Grappig hoe snel je contact hebt op zo’n kleine camping. Als het na een uur echt te koud wordt, besluiten we te gaan slapen.
Roadtrip in Spijkerbroek over de Veluwezoom
De volgende ochtend moeten we op tijd op vanwege de training. We breken onze tent af na een heerlijke nacht. We hebben allebei supergoed geslapen. De frisse buitenlucht heeft daarbij zeker geholpen. We nemen het veerpuntje terug naar Dieren en ik lever mevrouw Vakantaseren af bij haar trainingslocatie midden in het centrum. Ik heb weer een hele dag zomaartijd voor mezelf. Het is weliswaar niet zo mooi weer als de dag ervoor, maar het is in ieder geval droog. Bij het bezoekerscentrum ben ik weer een van de eersten. Dit keer staat er gelukkig wel een e-scooter voor me klaar. De uitleg duurt 1 minuut en voordat de meute komt, ben ik al op weg voor een roadtrip in spijkerbroek. Het plan is een route te volgen die ik heb meegekregen.
Het is een stuk frisser en zodra ik harder ga dan 20 kilometer per uur, heb ik het echt koud. Ik trek alles aan wat ik bij me heb. Onderweg maak ik regelmatig een stop om een foto te maken en op te warmen. Bij de Posbank is het nu een stuk rustiger dan gisteren. Tijd voor een koffiebreak op het bekendste uitzichtpunt van de Veluwezoom.
Met blote voeten in een mini-woestijn
Vanaf de Posbank ga ik een gebied in waar ik nog niet eerder ben geweest. Het het de Onzalige Bossen en het is hier echt prachtig! Ik heb eigenlijk nooit geweten dat de Veluwezoom nog zo veel groter is. In dit stuk is het nog rustiger en ik geniet van de prachtige uitzichten tijdens mijn roadtrip.
Helaas is het wildobservatiepunt Elsberg gesloten. Vanwege corona. Erg jammer, want dat zag er toch wel heel mooi uit op de foto’s. Het is zeker een reden om hier terug te komen. Ik rijd verder. Af en toe komt er een schraal zonnetje tussen de wolken door en krijg ik het iets minder koud.
Bij de Brandtoren stop ik voor een brunch. Natuurlijk kan ik het niet laten om hier even omhoog te klimmen. Helaas mag ik niet verder dan de eerste verdieping; een luik blokkeert de trap. Maar het uitzicht is op deze eerste etage al indrukwekkend.
Even verderop is een zandverstuiving. Ik trek mijn schoenen uit en loop op blote voeten deze mini-woestijn in. Ergens in het midden ga ik even zitten en luister naar mijn lievelingsliedje ‘Postcard’ van Steven Wilson. Ik realiseer me hoe heerlijk ik het vind om hier vandaag te mogen zijn. Eén te zijn met de natuur en deze mooie omgeving. Ik gun het iedereen om af en toe wat zomaartijd te nemen. Tijd voor jezelf, niks moet, alles mag.
Een terrasje in Doesburg
Na een heerlijke rit van 3,5 uur met de nodige pauzes, lever ik de e-scooter weer in. Ik heb oprecht genoten van dit mini-avontuur. Zeker voor herhaling vatbaar. Ook heb ik een prachtig natuurgebied weer een stukje beter leren kennen. Heerlijk vind ik dit. Ik rij naar Doesburg. Daar heb ik een afspraak met een hele goede vriend gemaakt die ook in het Oosten van het land woont. Voor het eerst sinds de tweede lockdown, zit ik weer eens op een terrasje in dit mooie Hanzestadje. Een gezellige afsluiting van twee heerlijke dagen zomaartijd voor mijnheer Vakantaseren.
Om 5 uur ‘sharp’ ben ik weer terug in Dieren. Ik pik mevrouw Vakantaseren op en samen rijden we terug naar de Randstad. Allebei op onze eigen manier vol indrukken van deze heerlijke tweedaagse.
Plan jij wel eens zomaartijd voor jezelf in?
Praktisch
We hebben heerlijk overnacht bij mini-camping ‘t Hofke, een leuke en rustige mini-camping vlakbij het plaatsje Olbergen. Hou je niet van kamperen, dan zou je een vakantiebungalow in Eerbeek kunnen boeken bij Coldenhove, een vakantiepark van Landal GreenParks waar wij erg goede ervaringen mee hebben.
Bij het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten vind je meer informatie over wandel- en fietsroutes op de Veluwezoom. Ik huurde mijn e-scooter bij het bezoekerscentrum bij Veluwscooter. Reserveren is een aanrader, zeker tijdens weekenden en feestdagen. Om de drukte te spreiden kun je de scooter (of ander rijwiel) ook huren op verschillende andere startlocaties (Eerbeek, Dieren en Arnhem). De route die ik reed, kreeg ik bij de huur van de e-scooter. Je bevestigt de kaart met elastiek aan je stuur, heel praktisch. Het is een mooie afstand voor een trip van een halve dag inclusief pauzes. Let op, sommige routes zijn niet toegankelijk voor voertuigen met verbrandingsmotor. Dus zo’n e-scooter is zo’n gek idee nog niet.
Tot slot
In dit artikel staat een affiliate link. Als je via die links iets boekt, krijg ik daarvan een kleine provisie. Het mooie is dat het jou niet extra’s kost. Alle foto’s in het artikel zijn van mezelf. De eindredactie van dit artikel was in handen van Astrid van Unen van U-producties.
