Heb jij een tussenjaar? Of ben je net gestopt met je opleiding en op zoek naar een onvergetelijke ervaring? Dan zit je hier helemaal goed. Zeilschip de Eendracht organiseert speciale zeilreizen voor jongeren. Tijdens deze Youngster Sail Experiences leer je samen met andere jongeren zeilen op de grootste driemastschoener van Nederland. En onderweg leer je ook jezelf veel beter kennen. Het is een unieke ervaring die je gegarandeerd nooit meer zult vergeten.
Tijdens mijn eigen eilandhopreis bij de Kaapverdische eilanden in december 2022 maak ik kennis met Tessel en Ruben. Ze maken beiden tijdens hun tussenjaar een langere zeilreis met de Eendracht. Ik heb ze onlangs weer opgezocht en in dit artikel vertellen ze hun verhaal.
Ruben en Tessel, kunnen jullie je kort voorstellen en vertellen waarom je bent gaan zeilen in je tussenjaar?
Ruben: Ik ben 19 jaar, woon in Heemstede en op dit moment studeer ik fysiotherapie aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik zit in mijn eerste jaar. Daarnaast ben ik zeilinstructeur en ook betrokken bij het opleiden van andere instructeurs. In mijn vrije tijd ga ik graag naar de studenten zeilvereniging. En natuurlijk zit ik zelf vaak op het water met de zeilboot of windsurfplank.
Ik heb voor een tussenjaar gekozen omdat ik heel veel behoefte had om volledig mijn eigen tijd in te plannen. Ook had ik een aantal dromen, waaronder een grote zeilreis maken, die ik mooi in dat tussenjaar kon waarmaken.
Tessel: Ik ben net als Ruben 19 jaar en woon in een klein dorp vlakbij Alphen aan de Rijn. Op dit moment werk ik bij een supermarkt, maar in november begin ik met een leerwerktraject in de kinderopvang. Daarnaast ben ik heel actief met theater. Ik koos vorig jaar een beetje noodgedwongen voor een tussenjaar. Ik was toen namelijk net gestopt met mijn theateropleiding en ik wilde daarna gaan reizen, het liefst iets doen met zeilen.
Hoe kwamen jullie op de Eendracht terecht?
Ruben: zoals gezegd wilde ik graag een zeilreis maken. Eerst leek het mij niks, zo’n groot schip, ik was bang dat er te weinig te doen zou zijn omdat je met een best grote groep kan zijn. Maar na enthousiaste verhalen gehoord te hebben van een oom die kwartiermeester op de Eendracht is geweest, heb ik besloten om mee te gaan.
Eenmaal aan boord kwam ik erachter dat je zoveel kan doen als je zelf wil, je hoeft alleen maar interesse te tonen bij de bemanning! De Eendracht heeft mij na een proefvaart voor kwartiermeester gevraagd om mee te gaan met de jongerenreis. Zelf had ik er nog niet eerder van gehoord.
Tessel: Het liefst wilde ik iets gaan doen met zeilen, maar bijna alles wat ik online zag was of voor ouderen of heel luxe en duur. Toen zag ik op Instagram de jongerenreis van de Eendracht voorbij komen. Ik heb op een vrijdag gebeld en moest heel snel beslissen want het was echt heel kort dag voor die reis zou beginnen. Op de maandag erop heb ik ja gezegd. Het sprak me erg aan dat het een reis voor jongeren was. Ik heb er zelf voor gespaard. Als je zoiets wil doen, moet je dat er voor over hebben.
En toen stond ineens die grote reis voor de deur. Hoe ging dat?
Ruben: Vanaf het moment dat ik aan boord kwam op de Eendracht in Gran Canaria voelde ik me gelijk onderdeel van een groep die iets spectaculairs ging doen. De provisie werd aan boord gebracht, bemanningsleden waren alles druk aan het voorbereiden. De kapitein zat met zijn stuurlieden te overleggen over vaarroutes, stromingen en slecht weer alternatieven Ik vond het zo indrukwekkend hoe iedereen met elkaar bezig was met al deze voorbereidingen.
Tessel: Het was een hele ervaring voor mij, sowieso al om met de reis te beginnen. Voor het eerst in mijn leven ging ik alleen op pad met het vliegtuig, naar Las Palmas op de Canarische eilanden. Daar ben ik met de 5 andere jongeren opgestapt. Het was ook de eerste keer dat ik op zee ging zeilen, al had ik wel zeilervaring. In het begin was ik een beetje zeeziek, maar dankzij speciale stickers achter mijn oren die ik van de scheepsarts kreeg, was dat gelukkig zo voorbij.
En natuurlijk ben ik ook heel benieuwd, wat vonden jullie het leukste onderweg?
Ruben: Het met elkaar een wacht draaien en leren over de handelingen op de boot is natuurlijk fantastisch. Ook is er een best breed publiek aan boord. Dat maakt het nooit saai, je komt altijd wel iemand tegen om mee te praten of samen te werken. Ik heb hier veel nieuwe inzichten van gekregen en er zitten altijd wel mensen bij met wie ik het goed kan vinden.
Op een groot schip als de Eendracht draait het meer om veel kleine handelingen te verdelen over een groep, samen bereik je dan een groter doel. Zoals een zeil hijsen. Je volgt ook veel commando’s op. Het brengt een succes om dit te doen met zijn allen. Dit is niet te vergelijken met solo zeilen in een open bootje.
Ineens twee dolfijnen naast het schip
Mijn mooiste herinnering is toch wel dat midden in de nacht na het laten zakken van de boomfok (dat is de naam van een zeil voor aan het schip), er ineens twee dolfijnen naast het schip kwamen zwemmen. Dit zijn ervaringen die te mooi zijn om te beschrijven en je gegarandeerd ook mee gaat maken als je zelf met de Eendracht mee gaat.
Tessel: Een bijzondere herinnering die ik heb, is de keer dat ik ben gaan zwemmen met Ruben. Terwijl de rest op excursie was naar een eiland, werden wij met een klein bootje naar een strandje gebracht en daar hebben we samen heerlijk kunnen zwemmen. Onderweg daarheen gingen we keihard met het motorbootje.
Het was inderdaad, zoals Ruben zegt, geweldig om dolfijnen te zien. Onderweg heb ik ze een paar keer heel dicht bij de boot gezien. De spelletjes en opdrachten tijdens de wacht, zoals het communicatiespel met de portofoon, vond ik heel leuk. En het leren werken met een sextant. Of overstag gaan. Maar ook lekker een filmpje kijken samen met Ruben liggend op de binnen kluiver (naam van een zeil voor op het schip).
‘Ik mis het zeilen, de mensen en vooral die bubbel waar we in zaten met elkaar’ Tessel
Het wachtsysteem (4 uur op, 8 uur af) tijdens het zeilen is heel bijzonder. Bij de tocht van de Canarische eilanden naar Sal (Kaapverdische eilanden) hebben we 5 dagen geen contact met onze familie of vrienden gehad. Ook het eilandhoppen vond ik erg leuk. Zo zie je veel van een land, zeker ook tijdens de excursies zoals die naar San Antâo waar ik mee ben gegaan met de rest van de groep.
Met zijn vieren in een hut was heel gezellig, maar ook erg krap. Op het eerste deel naar Sal sliepen Djania (over Djania’s ervaringen kun je meer lezen in dit artikel) en ik boven in de kooien. Vanaf de Kaapverdische eilanden konden we de hut met zijn tweeën delen en onderin gaan liggen omdat er toen twee jongeren vertrokken. Ik mis het zeilen, de mensen en vooral die heerlijke bubbel waar we in zaten met elkaar.
Dan wil ik nu ook wel graag weten wat er minder leuk was, wat viel je tegen?
Ruben: Er viel niet veel tegen aan de reis, maar het blijft een zeilreis op een groot schip, dus niet alles kan meezitten.
Tessel: Er is een aantal dagen geweest dat er geen wind was en we niet konden zeilen, dat vond ik jammer. En waar ik ook hele slechte herinneringen aan heb, is het porren (wakker gemaakt worden) door een bepaalde persoon. Ik zal zijn (bij)naam hier maar niet noemen, maar de andere jongeren en jij weten vast wel wie ik bedoel. Ook het sturen vond ik trouwens verschrikkelijk!
Ik heb begrepen dat sommige jongeren toen ze aan boord kwamen verrast waren dat er niet alleen jongeren aan boord waren. Hoe hebben jullie dat ervaren?
Ruben: Ik vond het in het begin wel tegenvallen dat er zo weinig jongeren aan boord waren, terwijl ik dacht dat het toch een jongerenreis was. Een deel van de deelnemers was boven de 60. Gelukkig kan ik het zelf heel goed vinden met mensen die ouder zijn dan mij, maar het was wel leuker geweest als er ook echt meer jongeren zijn op een jongerenreis. Dit maakte het overigens absoluut niet saai, want een groot deel van de bemanning stond open om je dingen te leren of om je hulp te gebruiken.
‘Ik vond onze jongerenwacht erg gezellig’
Ik vond onze jongerenwacht met de jongeren van onze groep erg gezellig. Je hebt net wat meer aansluiting met elkaar omdat je meer op één lijn zit. Wij hebben tijdens de wacht activiteiten gedaan als pannenkoeken en tosti’s bakken, spelletjes doen en muziek draaien onder de sterrenhemel.
Ik vond het niet erg dat er ook veel volwassenen aan boord waren. Zij waren erg geïnteresseerd en je kon leuke gesprekken met hun voeren.
Tessel: Ik was net als Ruben ook een beetje verbaasd dat er niet alleen jongeren waren, maar ik kijk toch vooral terug op een hele leuke ervaring. Het was zwaar, maar ook heel gezellig met dit groepje mensen om je heen, heel gaaf! Samen met de jongeren vormden we de blauwe wacht, met op het eerste stuk tot de Kaapverdische eilanden alleen maar jongeren en Marleen als best nog wel jonge kwartiermeester.
De reis met de Eendracht ligt al weer een tijd achter ons. Wat heb je overgehouden aan deze reis? Waar denk je nog aan?
Ruben: Tijdens deze reis heb ik een breed beeld gekregen over hoe het er aan toe gaat op een groot zeilschip tijdens een oceaanreis. Ik heb geleerd hoe je met een sextant kunt werken, hoe je communiceert op een groot schip en nog veel meer.
Waar ik ook nog vaak aan terug denk is de vrijheid op zo’n groot schip. Er zijn best veel plekken op het schip waar je heen kan en je hebt een prachtig uitzicht, ik hoef hier alleen maar aan terug te denken en ik kom volledig tot rust.
Maar waar ik nog het meeste aan heb na deze reis, is toch wel de enorme mensenkennis die je op doet. Tijdens zo’n reis moet je samenwerken met veel verschillende karakters, wat soms niet even makkelijk is. Op een schip heb je geen andere keus om er mee te dealen, je kan niet weg en je moet het toch leuk houden voor jezelf. Dit zijn ervaringen die je je hele leven nog gaat tegenkomen en waar ik nu al van merk dat ik al een stapje voor ben dankzij mijn zeilreis.
‘Ik mis het zeilen, de mensen en vooral die bubbel waar we in zaten met elkaar’
Tessel: Ik denk er nog vaak aan terug. Sinds die reis hecht ik veel minder aan mijn telefoon. Tijdens de tocht is mijn mobiel kapot gegaan en dat vond ik toen helemaal niet erg. Ik heb er daarna zelfs nog maanden mee rondgelopen. Het gaf me ook rust. Ik mis het zeilen, de mensen en vooral die bubbel waar win zaten met elkaar.
Wat zou jij andere jongeren willen meegeven over jouw tussenjaarervaring met de Eendracht?
Ruben: De reden om met de Eendracht mee te gaan als jongere in je tussenjaar is voor mij simpel. Je doet niet alleen een prachtige avontuurlijke ervaring op waar je volledig tot rust komt, je doet ook een hele veelzijdige ervaring op waar je in je latere leven nog wat aan hebt. En ik denk dat je dan op een mooier tussenjaar terugkijkt dan dat je een jaar lang gefeest hebt.
Tessel: Deze reis heeft veel betekend voor mijn zelfstandigheid. Dat vliegen bijvoorbeeld heb ik toch maar mooi zelf gefikst. Ondanks dat het ook zwaar kan zijn, is het toch vooral leuk, leerzaam en gezellig. ‘Zo, dat doet niet iedereen’. Toen ik terugkwam, had ik een mooi verhaal te vertellen.
Ga je in de toekomst nog een keer mee met de Eendracht?
Ruben: Tijdens mijn reis ben ik gevraagd om kwartiermeester te worden op de Eendracht. Deze opleiding geeft je de kans om nog meer gave reizen te maken, maar dan als bemanningslid, wat het net een tikje avontuurlijker maakt.
Op het moment ben ik nog niet betrokken bij de Eendracht omdat ik er simpelweg geen tijd voor heb vanwege mijn studie. Maar als ik weer tijd heb, ben ik zeker van plan om de opleiding tot kwartiermeester te gaan volgen.
Tessel: zeker wel, volmondig ja. Het lijkt me ook leuk om een keer samen met mijn vader te gaan. Zeilen is echt leuk. De snelheid en je zit heerlijk in je eigen bubbeltje. Het past bij mijn naam, Tessel, ik ben vernoemd naar een eiland, omringd met water. Lekker vrij zijn. Ik ben nu zelf aan het zoeken naar een boot. En misschien begin wel een eigen zeilschool.
Maak net als Ruben en Tessel zelf een onvergetelijke zeilreis tijdens jouw tussenjaar
Wil jij net als Tessel en Ruben ook zo’n onvergetelijke zeilreis maken tijdens jouw tussenjaar? Dat kan, want ook de komende winter 2024/2025 biedt de Eendracht weer een speciale prijs aan voor jongeren. Op de website van de Eendracht vind je altijd het meest actuele reisaanbod.
Wacht niet te lang met boeken als het je wat lijkt, want vol = vol!
Ook daarna komen er nog mooie reizen die allemaal op de website van de Eendracht verschijnen. Kijk hier voor het gehele actuele reisaanbod van de Eendracht. Ook alle trajecten kunnen jongeren t/m 25 namelijk mee voor veel lager bedrag.
Leuke aanbieding voor boekers: cadeau uit webshop én chocoladereep voor onderweg
Als jij naar aanleiding van het lezen van dit artikel een meerdaagse (jongeren)reis boekt met de code ‘vakantaseren’, mag je namens de Eendracht en mij een leuk cadeau uit de webshop uitzoeken (voor een waarde van max. € 15,-) zoals een handige waterfles, echte Eendrachtsokken of een cool Eendracht T-shirt.
Bovendien krijg je van mij als extraatje een lekkere speciale Vakantaseren chocoladereep voor onderweg (dit laatste extraatje geldt ook voor dagtochten die worden geboekt). Deze aanbieding is van toepassing op alle reizen die je boekt met de code ‘vakantaseren’ en mag door jongeren van alle leeftijden worden gebruikt (laten we zeggen van 8 tot 88).
Samenwerking
Voor dit artikel ben ik een samenwerking met Zeilschip de Eendracht aan gegaan. De foto’s in dit artikel zijn gemaakt door Tessel, Ruben en mij.