Wat is het eerste dat in je opkomt als je aan Belgisch Limburg denkt? Wedden dat het niet wijn is? Toch ontdek ik tijdens een bezoek aan deze Vlaamse provincie dat er verrassend goede wijn wordt geproduceerd. En dat je hier ook nog eens prima kunt wandelen in bijzondere natuur op bergen van steenkolenafval, of aangenaam fietsen en wandelen door de Maasvallei. Kortom allerlei straffe trips, zoals ze in België zeggen. In dit artikel geef ik je 5 toffe tips voor een straffe trip in Belgisch Limburg.
1) Heerlijk wandelen op afvalbergen van steenkool in Terhills
De eerste stop van mijn toffe trip is Maasmechelen. Om preciezer te zijn, Terhills bij het Nationaal Park de Hoge Kempen. Het is een bijzondere plek die wordt gemarkeerd door twee oude bokschachten, torens van de oude steenkolenmijnen. Al decennia wordt er geen steenkool meer gedolven. En wat doe je dan met de enorme afvalbergen steenkool die hier verspreid liggen? Precies, daar laat je de natuur onder enige begeleiding zijn gang gaan zodat er een uniek recreatiegebied ontstaat. Een mooi staaltje Omdenken.
Nadine is Ranger van het Nationaal Park de Hoge Kempen en neemt ons mee op pad. In een straf tempo lopen we het park in. Onderweg vertelt ze alles over de terrils (steenkolenheuvels) en het gebied waar we doorheen lopen. Het is onderdeel van het Nationaal Park de Hoge Kampen, een park van 12000 hectares groot. De bergen steenkoolafval zijn bespoten met een gel cealing met zaad waardoor er weer plantengroei mogelijk is, soms zelfs bijzondere planten zoals Meisjesogen bloemen die in andere gebieden nauwelijks voorkomen. Je kunt hier in dit gebied trouwens op bepaalde plekken ook fossielen vinden, het is immers fossiel afval.
Schotland in Belgisch Limburg
Het is nog een aardig klimmetje, maar wel een die wordt beloond met prachtige uitzichten. De terrils zijn ruim honderd meter hoog en eenmaal bovenop geniet je van een prachtig panorama. Het lijkt hier wel Schotland. Ver beneden ons ligt een meertje en de omringende bossen beginnen al hun eerste herfstkleuren te tonen. Op een volgende heuvel nemen we even de tijd voor wat foto’s. Een echte ‘selfie terril’.
Nadine is een enthousiaste gids en ze houdt de vaart er goed in. Vanaf een volgend uitzichtpunt zien we beneden ons een vakantiepark liggen: Terhills Resort. Met het prachtige saunacomplex Elaisa dat nu een uitbreiding krijgt. De naam Terhills is trouwens natuurlijk een knipoog naar terrils, maar het leidt soms ook tot verwarring, vertelt de Ranger. Als je bijvoorbeeld met iemand wil afspreken. Menigmaal staat men bij de terrils in plaats van Terhills en andersom.
Onderweg laat Nadine ons de wegwijzers zien van een trail. Vandaag maken we een korte wandeling, maar je kunt hier ook de National Park Trail lopen, een meerdaagse wandeltocht van 110 kilometer. Bijna geheel door de natuur. Die moet zeker op mijn lijstje (dat op een gegeven moment overigens wel eens korter mag worden in plaats van langer, maar dat terzijde).
Lunch bij Terland: een Croque Madame
We dalen af richting het Terhills Resort. Het is een vrij nieuw en luxueus vakantiepark van Center Parcs. In het restaurant Terland (ter zee en in de lucht, vul ik automatisch aan in mijn hoofd) met uitzicht op het water gebruiken we onze lunch. Terwijl de bewolking langzaam wegtrekt en de zon zich steeds vaker laat zien, bestudeer ik de kaart. Ik kies voor een Croque Madame. De Croque Monsieur ken ik wel, dat is een veredelde tosti maar de vrouwelijke versie daarvan heb ik nog niet eerder op. Als mijn bestelling verschijnt, moet ik lachen. Ineens begrijp ik waarom deze tosti een Croque Madame wordt genoemd. Zie je wat ik bedoel?
Na de lunch lopen we terug naar het bezoekerscentrum. Net voordat we daar aankomen, passeren we een bijzonder gebouw. Hier voert de Universiteit van Hasselt allerlei experimenten uit op het gebied van fruitbomen. Wat ik op dit moment belangrijker vind, is dat het mooie, fotogenieke plaats is om deze wandeling mee af te sluiten.
Praktische informatie
Het Nationaal Park de Hoge Kempen is op het moment van mijn bezoek het enige Nationale Park van België, maar een week later zijn er maar liefst 3 Nationale Parken bijgekomen! Een primeur speciaal voor jullie. Op de website van Bezoek Vlaanderen vind je welke parken dat allemaal zijn.
Er zijn vier ingangen naar het Nationaal Park de Hoge Kempen. Wij gaan het gebied binnen bij Terhills in Maasmechelen. Daar zijn ook de bijzondere bokschachten en terrils van steenkoolafval te bewonderen. Er is een bezoekerscentrum met veel informatie over het gebied. Je kunt er voor kiezen om zelf een wandeling te maken, maar het is zeker ook de moeite om dit, net als wij, onder begeleiding van een Ranger te doen. Zo leer je veel meer over dit bijzondere gebied.
2) Wandelen in De Wissen bij Rivierpark Maasvallei
Voor onze volgende wandeling verplaatsen we ons richting Dilsen-Stokkem aan de Maas. Bij het gloednieuwe Visitor Center van De Wissen ontmoeten we André. Hij is een zogenaamde Maasverkenner en zal onze wandeling begeleiden.
Het eerste stuk lopen we over een dijk en onze Maasverkenner vertelt over de geschiedenis van dit natuurgebied. Vroeger was dit het gebied van de mandenvlechters. De huidige natuur die we gaan zien, is het resultaat van een andere aanpak om de hoogwaterveiligheid in dit gebied te vergroten. Hoge dijken maken plaats voor afgegraven oevers die de Maas bij hoogwater kan innemen. Het resultaat is nieuwe riviernatuur, een waterrijk natuurgebied waar de Maas haar gang kan gaan en grote grazers als beheerders worden ingezet. Ook voor vogels en vogelaars is het een walhalla. De Maas vormt hier de grens met Nederland en is over een afstand van 45 kilometer niet bevaarbaar.
‘Lelijke uitkijktoren’
We slaan de dijk af, steken een watertje over en lopen het gebied ‘Negenoord-Kerkeweerd’ in. Op het bruggetje staan we even stil. In de verte zie ik op het water een kampeervlot dobberen. Ook al zoiets tofs om nog eens voor terug te keren. Onderweg hoor ik ook wat een GVE is. GVE staat voor een GrootVeeEenheid. Er is 1 grote grazer nodig om 4 hectare te begrazen. Op die manier weten natuurbeheerders hoeveel grazers er nodig zijn om een gebied bij te houden. Weer wat geleerd.
Doel van onze wandeling vandaag is een uitkijktoren die we in de verte zien opdoemen. Ik laat me iets te luid ontglippen dat ik het maar een lelijke toren vind. Daar is André het helemaal niet mee eens en eenmaal aangekomen bij de uitkijktoren, vertelt hij, voordat we omhoog mogen, uitgebreid waarom dit een heel bijzonder bouwwerk is. De toren is laag voor laag gemaakt, met stenen en leem uit het gebied.
Na zijn uitleg kunnen we gaan klimmen. Mijn trouwe lezers weten inmiddels dat ik gek ben op uitzichtpunten. Als ik ergens omhoog kan, moet ik daar ook omhoog. Hoe hoger, hoe beter. Waarom? Vanwege het uitzicht natuurlijk. Ook hier is het genieten van het 360 graden panorama. We zien de Maasvallei in haar volle glorie. Beneden ons loopt een flinke kudde Galloway runderen haar grazerswerk te doen en in de verte zien we het Visitor Center De Wissen liggen. Aan de overkant van de Maas zien we Nederland. André toont ons hoe de loop van de Maas in de loop van de tijd is verschoven.
Eenmaal beneden stel ik mijn mening bij. Na de toelichting van de Maasverkenner en het mooie uitzicht, vind ik de toren toch wel ok. Helaas hebben we maar een uur voor deze wandeling dus we moeten al weer terug. We lopen via een andere route terug en voordat we het weten, staan we weer op de dijk voor het Visitor Center.
Praktische informatie
Visitor Center De Wissen is een goede uitvalsbasis voor een bezoek aan Rivierpark Maasvallei. Hier vandaan kun je wandelen, fietsen en last but not least op pad met een Maasverkenner.
Erg leuk lijkt mij ook het grootschalig kunstproject ‘Kunst aan de Maas’. De Vlaamse oever van de Maasvallei is het decor voor een serie van 5 kunstwerken die in een periode tot 2024 worden gerealiseerd. Met deze kunst wil men de verschillende dorpen aan de Maas verbinden. Ik kom er nog graag eens voor terug.
3) Wijnproeven bij twee bijzondere wijndomeinen: Thilesna en Aldeneyk
Ik begin Belgisch Limburg steeds leuker te vinden en dan moet onze volgende activiteit nog beginnen. Vanuit De Wissen lopen we naar nabijgelegen Thislesna waar we een afspraak met wijnboer Johan Jacobs. Hij fietst ons tegemoet zodat hij ons eerst zijn wijngaard kan laten zien.
Johan legt uit dat de bodem van (zand)leem en grind in combinatie met het microklimaat in de Maasvallei een perfect terroir is voor zijn druiven (een terroir is de fysieke omgeving waarin druiven groeien). Hij produceert Pinot Gris, Pinot Blanc, Pinot Auxerrois en Riesling.
Een Riesling met veel karakter, frisheid en spanning
Na de uitleg op de wijngaard, neemt hij ons mee naar zijn eigen wijnmakerij waar hij ons alle stappen van het wijnmaakproces laat zien. Erg interessant om het hele verhaal eens te horen. Dit is een man met een passie voor zijn werk. Hij en zijn vrouw kunnen er nu weliswaar nog niet van leven, maar ik vermoed dat dit wel goed gaat komen. De rondleiding wordt afgesloten met een proeverij.
Normaal ben ik niet zo’n witte wijn fan, maar ik moet toegeven dat Johan weet waar hij mee bezig is. Vooral zijn Riesling heeft veel karakter, frisheid en spanning. Die wil ik ook wel aan mevrouw Vakantaseren laten proeven, dus ik schaf me een fles aan in het winkeltje. Johans motto luidt: team work makes the dream work. En het resultaat, dat proef je!
Solliciteren bij wijndomein Aldeneyck
De volgende dag bezoeken we een ander Wijndomein: Aldeneyck in Aldeneik. Dit wijndomein is al langer bezig en er staat inmiddels een prachtig en gerenommeerd bedrijf. We worden opgevangen door Lieve die vandaag onze korte wijnreis begeleidt. Er is een speciale appellatie voor de Maasvallei en die is grensoverschrijdend. Dus een paar Belgische en Nederlandse wijndomeinen vormen samen dit unieke terroir.
Net als de dag ervoor, leer ik weer veel over het proces van wijn maken. Daar komt veel meer bij kijken dan druiven plukken en een beetje lopen stampen in een groot vat. Bij Aldeneyck wordt naast witte ook rode wijn gemaakt en dat vergt extra tussenstappen.
Ik heb al bij aanvang van de rondleiding gevraagd of ik kan solliciteren om de druiven te stampen, maar tot mijn teleurstelling doet men dat hier helemaal niet. Maar als troost mag ik wel de rode druiven ‘pigeren’. Toch een soort van druiven pletten, maar dan met een grote stamper in plaats van met mijn voeten.
Proeftijd met glans doorstaan
Dit bedrijf is een paar maten groter dan Thilesna, maar ook zij zijn klein begonnen. In het sfeervolle proeflokaal sluiten we hier de rondleiding uiteraard ook af en met een wijnproeverij. Lieve legt ons uit hoe het proefproces in zijn werk gaat. Ik beken eerlijk dat er voor mij een wereld opengaat als ik haar tips ter harte neem.
Lieve ziet het als haar persoonlijke missie om mensen te laten zien dat je ook lokaal goede wijn kunt maken en dat je kunt leren proeven. ‘Weet je wat Nederlands proeven is?’, vraagt ze me met een vriendelijke glimlach. ’Ruiken aan een leeg glas wijn’, antwoordt ze. En samen moeten we hard lachen.
Er gebeurt van alles in mijn mond en de vraag of de wijn lekker is, vind ik niet eens het meest relevant. De verschillende sensaties die ik ervaar tijdens het proeven, zijn zeer bijzonder. Ik doorsta mijn proeftijd dan ook met glans! Dit wil ik vaker gaan doen.
Ook hier werken ze vanuit een motto: cultivating dreams, harvesting passion. En ook dat laat zich proeven.
Uiteraard wil ik hier niet met lege handen vertrekken en kies voor een Riesling Brut. Mevrouw Vakantaseren is immers dol op bubbels.
Praktische informatie
Beide wijndomeinen, Thilesna en Aldeneyck, zijn een bezoek meer dan waard. Je kunt je natuurlijk beperken tot een degustatie (proeverij), maar een combinatie met een rondleiding is toch echt wel een aanrader, een hele straffe tip moet ik eigenlijk zeggen. En voor de kosten hoef je het zeker niet te laten.
Alle informatie over degustaties en rondleidingen vind je op de websites van Wijndomein Thilesna en Wijndomein Aldeneyck.
4) Fietsen door de moestuin van Belgisch Limburg
Ik voel mijn voeten goed na de diverse wandelingen van de eerste dag dus ik ben blij dat we op de tweede dag van mijn bezoek aan Belgisch Limburg gaan fietsen. Het vertrekpunt van onze tocht is Maaseik.
In het hartje van Maaseik staat een standbeeld van de gebroeders van Eyck. Naar verluidt, al is er geen sluitend bewijs voor, komen Hubert en Jan van Eyck hier vandaan. Wie zijn dat, hoor ik je denken? De gebroeders van Eyck zijn de scheppers van het Lam Gods, de Nachtwacht van België. Een prachtig religieus veelluik te bewonderen in de Sint Baafskathedraal van Gent. Eerder dit jaar ben ik op zoek gegaan naar een van de panelen van dit wereldberoemde retabel dat is gestolen in 1934 en daarna nooit meer boven water is gekomen. Of ik het tijdens mijn queeste heb gevonden lees je in dit artikel. Dit is zeker een van de mooiste kunstwerken die ik ooit heb mogen aanschouwen.
Knooppuntenroute in de Maasvallei
Vanaf dit standbeeld volgen we een route langs een aantal knooppunten. Net als in Nederland, kun je in België ook makkelijk een route samenstellen langs knooppunten. Gewoon de cijfers op een briefje krabbelen en niks geen gedoe meer met gps, fietscomputers of ingewikkelde kaarten.
Vanuit Maaseik fietsen we via het achterland van Kinrooi richting de Nederlandse grens. Dit is het gebied dat ook wel de moestuin van Belgisch Limburg wordt genoemd en waar de asperges naar verluidt extra lekker zijn. Helaas is het nu niet het goede seizoen en fietsen we door. Pal op de grens maken we een koffiestop, we lopen namelijk voor op schema.
Via Maasdorpje Kessenich rijden we langs de Maas en de Maasplassen. Dit is een stuk van de Maasroute, een iconische Vlaamse fietsroute die je helemaal van de bron in Langres, Frankrijk, brengt tot de monding van de Maas in Hoek van Holland. Vandaag doen we maar een kleine etappe van deze bijzondere fietstocht.
When in Limburg, do as the Limburgers do
Onderweg maken we nog af en toe een stop, om een foto te maken of gewoon even te genieten van het uitzicht.
Bijna terug in Maaseik is het lunchtijd. Onze keuze valt op hotel-restaurant de Sjeiven Dörpel. Ik zie wederom de Croque Madame op de kaart staan, maar vandaag kies ik voor een andere Vlaamse klassieker, stoofvlees met friet. Omdat we vanaf hier niet ver meer hoeven fietsen, gun ik mezelf ook een lekker pintje, zeker als ik zie dat ik een heuse Van Eyck kan proeven! When in Limburg, do as the Limburgers do.
Het stoofvlees smaakt me goed en het Van Eyck pintje past er perfect bij. Na de lunch, leggen we de laatste kilometers in een recordtempo af. We zijn weer terug bij af. Precies op tijd.
Praktische informatie
Tijdens onze fietstocht (lengte 27 kilometer) hebben we de volgende knooppunten gevolgd vanuit het centrum van Maaseik: 25, 27, 28, 19, 20, 21, 22, 25.
Meer info over de moestuin van Belgisch Limburg nabij Kinrooij vind je hier.
5) Koninklijk overnachten bij Terhills Hotel
Dit artikel is natuurlijk niet compleet zonder iets te zeggen over mijn overnachtingsplek. Want dat is niet zomaar een slaapplek. Tijdens ons bezoek aan Belgisch Limburg mag ik de nacht doorbrengen in Terhills Hotel in Maasmechelen. Voordat ik afreis, google ik de naam alvast en ik ben aangenaam verrast door wat ik te zien krijg.
Het vooraanzicht doet me zelfs een beetje denken aan de tuinen van Versailles en ook als ik het hotel in het echt zie, vind ik dat het een koninklijke uitstraling heeft. Tegelijkertijd ervaar ik het als heel verwelkomend. Bij het inchecken geen hoge balie, maar een gezellige tafel waaraan de receptionisten zitten. Dat is op een hele andere manier aankomen.
Heerlijk bier, bed en brood
Ik moet eerlijk zijn, bij dit soort trips heb je vaak niet veel tijd om echt in het hotel te verblijven. Dat is ook nu het geval, maar de tijd die ik er doorbreng, bevalt me perfect. Of het misschien door het wandelen of door het nachtmutsje komt, weet ik niet, maar het bed ligt heerlijk en ik slaap er uitstekend.
Dat nachtmutsje was trouwens een Kompelbiertje, een bier dat speciaal is gebrouwen in dit gebied vanwege de mijnhistorie. In de bar van het hotel laat ik me deze pint goed smaken voordat ik naar bed ga.
Ook het ontbijt in het hotel is een speciale vermelding waard. Vers brood, zalige zalm, smeuïge scrambled egg en krachtige koffie zorgen voor een ideale start van de dag. In een mooi vormgegeven entourage.
Ideale uitvalsbasis voor straffe trips in Belgisch Limburg
Hotel Terhills is een ideale uitvalsbasis voor de straffe trips die ik tijdens mijn bezoek aan dit gebied heb gedaan. De ingang van het Nationaal Park de Hoge Kempen en de twee bokschachten liggen op een steenworp afstand. Hou je meer van shoppen, dan sta je binnen een paar minuten lopen bij de outlet in Maasmechelen Village met meer dan 100 shops. Iets verderop ligt ook het wellness centrum Elaisa dat ik al noemde. Een grote bioscoop en het Terhills Cablepark waar je kunt wakeboarden en waterskiën, zorgen ervoor dat ook tieners hier graag zullen vertoeven.
Tot slot
In twee dagen heb ik een aantal actieve, interessante en leuke activiteiten gedaan in Belgisch Limburg. Het is een gebied met een rijk aanbod met voor ieder wat wils. In dit artikel heb ik je 5 toffe tips voor de strafste trips gegeven. Maar er is meer te beleven. Kijk op de site van Visit Limburg voor meer inspiratie. Wat mij betreft is dit zeker niet de laatste keer dat ik hier kom. Ik begin alvast te vakantaseren over een volgende trip.
Belgisch Limburg is goed te bereiken met het openbaar vervoer. Kijk bij NS Internationaal voor de beste verbindingen, tarieven en reismogelijkheden. Hou wel rekening met een flinke reistijd omdat je een paar keer moet overstappen.
Terhills Resort
Tijdens mijn verblijf heb ik overnacht bij Terhills Hotel. Niet ver daar vandaan ligt Terhills Resort, een prachtig en luxueus vakantiepark, omringd door de natuur van Nationaal Park de Hoge Kempen. Op de site van Parkvakanties vind je meer informatie over Terhills Resort en de mogelijkheden om hier te verblijven.
Samenwerking
Voor dit verhaal ben ik een samenwerking aangegaan met Toerisme Vlaanderen. Alle foto’s in dit artikel heb ik zelf gemaakt. De eindredactie was in handen van Astrid van Unen, van U-producties.
