Magisch mooi Mulu National Park, een hoogtepunt tijdens je rondreis in Sarawak

Er was eens… een fotoboek van het Wereld Natuurfonds met alle nationale parken van Maleisië. Urenlang blader ik er doorheen en zit ik te vakantaseren over een bezoek aan dit prachtige land. Een van de parken trekt me in het bijzonder: Mulu National Park op Sarawak. Vooral de magische foto’s van de enorme grotten spreken tot mijn verbeelding.

Op reis naar Mulu National Park in Sarawak

In de zomer van 2023 is het dan eindelijk zover. Samen met mijn gezin reis ik af naar Maleisisch Borneo. En natuurlijk staat Mulu National Park in Sarawak bovenaan ons programma. Vanuit de hoofdstad van Sarawak, Kuching, vliegen we met een klein propellervliegtuigje naar Mulu. Onderweg zien we goed waarom we vliegen en niet over land gaan. Er zijn namelijk geen verharde wegen en de jungle is hier nog enorm uitgestrekt.

Mulu heeft een klein vliegveld. Na de landing zijn de formaliteiten allemaal vlot geregeld. Ik loop alvast naar buiten en heb binnen een paar minuten een taxi geregeld. Voor een paar Maleise ringgit brengt de chauffeur ons naar Mulu National Park. De ingang blijkt op slechts 5 minuten van het vliegveld te liggen. Ideaal.

Bij het park aangekomen, checken we in. We hebben twee lodges gereserveerd en moeten nog een deel betalen. We hebben vooraf al een aantal activiteiten gereserveerd om niet voor verrassingen te komen staan. Diezelfde middag al gaan we naar een paar bijzondere grotten.

Fijne lodges in Mulu National Park in Sarawak

Die lodges in Mulu zijn een aangename verrassing. Er is airco, een plafondventilator en een heerlijke veranda. Er is veel ruimte om de huisjes heen zodat we een heel vrij gevoel hebben. Omdat we rond een uur of twee al weer met een gids op pad gaan, is het de hoogste tijd om maar meteen te gaan lunchen bij de parkrestauratie. Nasi of noedels? Nasi dan maar, met een gebakken eitje.

Rond een uur of twee verzamelen we bij de receptie. We worden in een paar groepen ingedeeld en gaan met onze gids op pad. Het is ongeveer 3 kilometer wandelen naar de eerste grot. De bedoeling is dat we twee grotten bezoeken en daarna, met een beetje geluk, de vleermuizen zien die rond de schemer de grotten verlaten.

De gids stopt regelmatig om uitleg te geven over allerlei bomen en planten die we onderweg tegen komen. Het pad is goed te doen want we lopen een groot deel over vlonders. Om ons heen horen we de geluiden van de jungle, sprinkhanen, gibbons, cicaden en vogels. Yes, hier zijn we voor gekomen!

De eerste grot, Lang’s Cave

Als we bijna bij de eerste grot zijn aangekomen, hebben we een korte pauze. Het is een soort openluchttheater waar we straks terug zullen komen voor de vleermuizenshow. Dan lopen we verder door naar de eerste grot, Langs’ Cave. Het is een grot met bijzondere kalksteenformaties. Overal zien we vleermuizen aan het plafond hangen. Een mooie grot, maar wel vergelijkbaar met grotten die we al eens in de Ardennen hebben bezocht. Op naar de volgende, de Deer Cave.

Deer Cave, een fantastisch natuurspektakel

Met de Deer Cave begint het echte werk. We klimmen een stukje en lopen dan een enorme grot in! Dit is het soort grot dat ik in het eerder genoemde boek met alle Nationale Parken heb gezien, dat mij ooit heeft getriggerd om hierheen te willen gaan. Wat een prachtig natuurspektakel. We gaan steeds dieper de grot in en zien overal vleermuizen hangen. De vloer is bezaaid met guano, uitwerpselen van de gevleugelde vrienden.

Als we naar buiten kijken, zien we dat het inmiddels flink is gaan regenen. De gids waarschuwt ons dat de kans hierdoor kleiner is dat de vleermuizen straks massaal naar buiten zullen gaan. Maar zover is het nog niet, we gaan steeds dieper de grot in en ik kijk mijn ogen uit. Ik ben echt onder de indruk. Dit is een van de grootste grotten ter wereld, jaren lang was het zelfs de grootste, totdat er een andere, nog grotere, werd ontdekt in Vietnam.

Aan het eind zien we weer wat licht opdoemen. Het is een andere uitgang en vanaf ons uitzichtpunt heeft het veel weg van een verborgen vallei uit de Jurassic Park films. We zien ook dat het nog steeds flink regent. Dit is het omkeerpunt van ons grotbezoek en op ons gemak lopen we terug naar de ingang. Foto’s maken is best lastig met dit licht, dus ik probeer het maar vooral in mijn herinnering vast te leggen.

De vleermuizen hebben er vandaag weinig zin in

Als we dichterbij de ingang komen, zien we al wat zwermen vleermuizen cirkelen boven de ingang. Dat geeft hoop! Terug bij het openluchttheater installeren we ons, het regent even wat minder. We zien wat zwermpjes de grot verlaten, maar zo massaal als we hadden gehoopt, is het zeker niet. We wachten en ondertussen begint het weer flink te regenen. De meeste mensen gaan weer terug, maar wij wachten tot het echt gaat schemeren. Helaas hebben de vleermuizen er vandaag niet echt zin in en we besluiten daarom ook maar terug te gaan.

De terugweg verandert langzaamaan in een nachtsafari omdat het tussen de bomen al aardig donker aan het worden is. Met mijn lamp zoek ik naar dieren en ik slaag er in af en toe een kikker te spotten die zijn wangen met veel gekwaak opblaast. Het regent niet meer zo hard en op ons gemak lopen we terug. Bijna bij het begin komen we een groepje mensen met een gids tegen dat ergens naar staat te kijken. Ze hebben een slang gespot! Prachtig!

Eenmaal terug in onze lodge, geniet ik nog na van deze prachtige dag. Vooral het bezoek aan de Deer Cave heeft veel indruk op me gemaakt.

Weer twee prachtige grotten

De volgende ochtend gaan we na het ontbijt weer op pad. Ik ben blij dat we dit vooraf allemaal hebben gereserveerd. Met dank aan mevrouw Vakantaseren, die onze hele reis heeft gepland. We zijn met een man of 20 en stappen in een viertal smalle bootjes. Met een flinke snelheid varen we over de rivier. Na een kwartiertje stoppen we bij een klein dorpje. Daar is een klein marktje van de lokale bewoners. Voor mij had deze stop niet gehoeven, maar mijn kinderen maken dankbaar gebruik van de gelegenheid om wat souvenirs te kopen.

We varen weer verder. Heerlijk om de wind door je haren te voelen terwijl we met een aardige vaart door de jungle gaan. Beide kanten van de oever zijn begroeid en heel af en toe staat er een huisje aan de waterkant. Na ongeveer nog een half uurtje varen zijn we op onze bestemming. Ook hier bezoeken we weer twee grotten. De eerste is de Windy Cave, en die doet zijn naam eer aan. Er staat een flink windje in de grot. Ook hier zien we weer prachtige stalagmieten en -tieten.

Clearwater River Cave, hoogtepunt van Mulu National Park in Sarawak.

Na een korte pauze bezoeken we ook de tweede grot, de Clearwater River Cave. Dit is net als de Deer Cave een zeer imposante ruimte. De grot is ooit ontstaan door een rivier die er nog steeds doorheen stroomt. De gids laat ons op bepaalde plekken zien hoe dat slijtageproces in zijn werk gaat. We lopen hier langs miljoenen jaren oude natuurprocessen. Ook zien we weer de nodige vleermuizenpoep op de grond liggen en als we omhoog kijken, ziet het op bepaalde plekken zwart van de vleermuizen die aan het plafond hangen. De Clearwater River Cave is net als de Deer Cave een van de mooiste natuurfenomenen die ik ooit heb bezocht. Niet voor niets staat een bezoek aan Mulu National Park al bijna 30 jaar op mijn bucketlist!

Als we de grot verlaten, hebben we nog even tijd om te gaan zwemmen in de rivier. Het water is behoorlijk koud, maar het went verrassend snel. Heerlijk opfrissen. Lang hebben we niet, want we moeten terug omdat sommigen ’s middags ook een activiteit hebben. In volle vaart varen we weer terug naar de parkingang. Dit was een echte topactiviteit!

Wij hebben voor de middag niets geregeld, maar hebben bedacht om terug te gaan naar het openluchttheater. Hopelijk hebben we vandaag meer geluk met het weer. Eerst gaan we even lekker relaxen op de kamer, even de oogjes dicht want de jetlag van de heenreis is nog niet helemaal verdwenen.

Miljoenen vleermuizen

Rond een uur of 4 wandelen we op ons gemak terug richting de Deer Cave. Onderweg zie ik een heel schattig diertje lopen op de reling van de vlonders. Het blijkt een pygmee eekhoorn te zijn. Iets verderop komen we er nog een tegen. Rond een uur of 5 arriveren we bij de vleermuizengrot en installeren we ons op de ligstoelen. Het is nu gelukkig wel droog en we wachten geduldig af. We zijn niet alleen, vanuit de grotten komen grote groepen mensen die deze grotten vanmiddag hebben bezocht.

We wachten, wachten en wachten. Rond een uur of 6 lijkt er wat te gaan gebeuren. Een voor een zien we zwermpjes vleermuizen boven de bergen komen en over ons hoofd weg vliegen. Ze gaan de grot uit om te eten. Het worden steeds meer zwermen en na een minuut of 10 ontstaat er een aanhoudende zwerm van vleermuizen die boven ons uitwaaieren. Wat een spektakel. De zwerm houdt minuten aan. Dit zijn honderdduizenden vleermuizen, misschien wel miljoenen! Het gaat maar door! We zijn blij dat we terug zijn gekomen om dit met eigen ogen te kunnen zien. Een onvergetelijk schouwspel. Dan neemt het aantal langzaam af en op een gegeven moment lijkt het klaar te zijn.

Het is weer aardig aan het schemeren en we besluiten terug te gaan. Regelmatig stoppen we om de geluiden van de jungle in ons op te nemen. Soms is het oorverdovend, maar we kunnen er geen genoeg van krijgen. Vooral kikkers en cicaden. Ook dit is weer een geweldige dag geweest in Mulu National Park. in Sarawak.

Canopy walk in Mulu National Park in Sarawak.

De laatste volle dag in Mulu National Park hebben we eveneens een leuk programma. Vandaag staat er iets op de agenda waar een aantal gezinsleden al weken met angst en beven naar heeft uitgekeken, maar daarover later meer. Na het ontbijt gaan we eerst met een gids naar een boomkronenpad (canopy walk). Een pad over allerlei hangbruggen hoog tussen de bomen. We doen dit samen met een paar Nederlanders die we hebben ontmoet bij een eerdere activiteit. De wandeling erheen is niet zo lang en deze gids maakt van onze tocht gebruik om regelmatig wat uit te leggen over wat we tegen komen.

Bij de canopy walk aangekomen, klimmen we in een toren omhoog. Het is een flink klimmetje en daarna mogen we een voor een over de hangbruggen lopen. Ik ga als laatste zodat ik onderweg lekker op mijn gemak kan rondkijken en foto’s maken. Het is bijzonder om de jungle vanuit de hoogte te ervaren. Hier zie je de enorme diversiteit aan bomen en planten nog beter.

Op een gegeven moment hoor ik ineens wat geschreeuw in de verte. Het blijken gibbons te zijn die ruzie maken. Ik ben zelf te laat om ze nog te kunnen zien, maar mijn jongste zoon heeft ze zien vechten. Na een half uurtje zijn we weer terug bij het vertrekpunt en dalen af naar beneden. Leuk om gedaan te hebben.

Grotklimmen in de Racer Cave

De hoogste tijd om ons geestelijk voor te bereiden op onze allerlaatste activiteit in Mulu: grotklimmen in de Racer Cave. Met alleen ons gezin, 1 andere toerist en een gids gaan we in een grot klimmen die is vernoemd naar een slang, de Racer slang. En dat zal niet zonder reden zijn, nemen we dan maar aan. Van de andere Nederlanders die dit de dag ervoor hebben gedaan, horen we dat we erg vies kunnen worden. Een paar handschoentjes zijn geen overbodige luxe. Gelukkig hebben ze die in de parkwinkel te koop.

Een echte slang

En dan is het zover. Gewapend met een helm en klimgordel stappen we weer in een bootje. De Racer Cave is ongeveer een half uur varen. De boot legt aan en we lopen een stukje door de bush naar de ingang van deze grot. Hebben we er nog zin in? Mijn gezinsleden kijken een beetje bedremmeld. We trekken de gordels aan en doen onze helmen op. Op die helm zit een lamp. Met de gids voorop lopen we de grot in.

In het begin van de grot hebben we nog licht van buiten, maar al snel is het donker, met alleen het licht van onze lampjes.

Wauw, dit is toch wel een unieke ervaring! In het licht van de lampjes ziet de grot er sprookjesachtig uit. Om een bochtje heen, ziet de gids iets. Het is een… een slang. Een Racer slang! Terwijl de anderen op een flinke afstand blijven, loop ik wat dichterbij om een foto te maken. En om te checken of hij wel echt is. Als ik het tongetje op een neer uit de mond zie schieten, heb ik die bevestiging. 

Verderop in de grot zien we hele kleine lichtjes flikkeren als we er op schijnen. Dat blijken spinnenogen te zijn die reflecteren. Deze spinnen, sommige zo groot als mijn hand, zijn giftig. Dus uitkijken waar je je handen neerzet.

Naar het middelpunt van de aarde

Regelmatig moeten we een stuk langs een touw omhoog of omlaag klimmen en ons door hele smalle gangetjes wurmen. Ik vind het fantastisch. Dit heb ik nog niet eerder in mijn leven gedaan en ik geniet er met volle teugen van. Het lijkt alsof ik in een film zit en onderweg ben naar het middelpunt van de aarde. Net als een film die ik in mijn jeugd ooit zag naar het gelijknamige boek van Jules Verne.

Soms komen we in een enorme kamer waar ik mijn ogen uit kijk. En overal ligt, ook hier, vleermuizenpoep. Mijn korte broek is ondertussen al aardig smerig en ik ben wel blij dat ik toch ook maar die handschoentjes heb aangedaan.

Deze grotklimtocht is een hoogtepunt

Mijn dochter wil graag ervaren hoe donker het is als alle lichten uit zijn. Heel donker kan ik je verzekeren, als alle hoofdlampjes uit zijn. We zien onderweg verder geen slangen meer, maar komen wel duizenden spinnen tegen. Op een gegeven moment komt het pad ten einde. Je zou hier wel verder kunnen, maar dat is alleen voor mensen met veel meer grotklimervaring. We nemen even een korte pauze voordat we dezelfde route weer terug gaan. Dit is toch wel echt een hoogtepunt tijdens onze reis in Oost-Maleisië en had ik nooit willen missen.

Eenmaal terug bij de ingang komen we weer in het daglicht en zien we hoe smerig we allemaal zijn geworden. Ik heb het er graag voor over. Terug op de boot zit ik nog na te genieten van deze unieke ervaring. Dit pakken ze me nooit meer af.

Het zit er op. We hebben hier een paar unieke dagen meegemaakt en prachtige natuur beleefd. Helaas hebben we geen tijd om de ‘pinnacles’ (hoge en messcherpe kalkstenen rotsen) te gaan beklimmen, wat ook echt een hoogtepunt moet zijn.  Dat geeft me een mooi excuus om hier nog eens terug te komen want wat mij betreft is Mulu National Park in Sarawak een van de mooiste Nationale Parken waar ik ooit ben geweest. Een echte bucketlistbestemming!  

Praktische info over Mulu National Park in Sarawak

Dit is een van de drie artikelen die ik heb geschreven over onze reis naar Sabah en Sarawak. De andere twee artikelen gaan over 7 toffe tussenstops tijdens een rondreis door Sabah en over de verborgen vallei Maliau Basin in Sabah. 

Mulu National Park in Sarawak, Oost-Maleisië, is prima op eigen gelegenheid te bezoeken. Wij vlogen hierheen vanuit Kuching. Maar er gaan ook vluchten van en naar andere plaatsen zoals Kota Kinabulu in Sabah. In het parkcentrum zijn fijne lodges te huur voor een redelijke prijs. Er is ook een hostel. In het parkrestaurant kun je de hele dag door eten, zowel ontbijt, lunch als avondeten. Er is ook een klein parkwinkeltje met wat souvenirs en snacks. 

Er is van alles te doen in het Nationaal Park. Je kunt er op eigen gelegenheid wandeltochten maken, maar ook met een gids op pad gaan. De diverse grotten zijn het bezoeken zeer waard. Het grotklimmen is ook een unieke ervaring, ook te doen als je het nog niet eerder hebt gedaan. Hou er wel rekening mee dat je kleren vies worden.

Een bijzondere meerdaagse tocht voert je naar de ’pinnacles’, een soort rotspieken in de bergen. Hiervoor heb je wel een goede conditie nodig.

Al deze activiteiten zijn vooral te reserveren via de website van het park. Dat is zeker aan te raden want als je dit niet doet, loop je de kans mis te grijpen. Wij konden bijvoorbeeld geen ‘night walk’ meer ter plekke boeken omdat alles helemaal volgeboekt zat.

Zelf regelen of liever via een reisorganisatie

Heb je geen tijd of zin om alles zelf te regelen, dan zijn er uiteraard uitstekende alternatieven. Mulu National Park staat ook op het programma van de meeste rondreizen op Maleisisch Borneo. Zoals deze gave rondreis ‘into the heart of Borneo’ van SNP Natuurreizen. Ook deze rondreis ‘Rondreis door Natuurpracht van Borneo’ van Van Verre doet Mulu aan. Bij Van Verre kun je ook alleen een bouwsteen Mulu boeken.

Voor de planning van onze reis hebben we dankbaard gebruik gemaakt van deze reisgidsen.

Vind je dit een leuk en/of handig artikel, dan kun je me bedanken door de volgende keer dat je iets bestelt bij Bol.com, dat via de banner hieronder of op mijn homepage te doen. Het kost jou helemaal niets extra’s en de commissie die ik krijg, kan ik gebruiken om verhalen te blijven maken.

Tot slot

Dit artikel heb ik op eigen initiatief gemaakt. Alle foto’s heb ik zelf gemaakt en kunnen niet gebruikt worden zonder mijn toestemming. In dit artikel staat een paar affiliate links. Als je via de links iets boekt, krijg ik daar een kleine provisie van. Dat gaat niet ten koste van wat jij betaalt. De eindredactie was in handen van Astrid van Unen van U-producties.